دانستنی های پزشکی و سلامت
دانستنی های پزشکی و سلامت

دانستنی های پزشکی و سلامت

راه های رهایی از درد دندان

چطور از درد دندان خلاص شویم؟

دندان درد دارید؟ اگر در حال حاضر از درد دندان رنج می‌برید، احتمالاً به دنبال تسکین سریع و مؤثر آن هستید. این نکته را باید در نظر داشته باشید که اگر درد دندان شما ادامه پیدا کند و یا بدتر شود، حتماً باید با یک دندان‌پزشک مشورت کنید. با این ‌حال، در این ‌بین، درمان‌های پزشکی اولیه و درمان‌های خانگی دیگر وجود دارند که می‌توانند درد را تسکین دهند.

اقدام سریع

نحوه استفاده درست از نخ دندان

۱- هرگونه غذای گیر کرده بین دندان‌ها را بردارید. یکی از اولین کارهایی که می‌توانید امتحان کنید، حتی قبل از درمان‌های خانگی، تمیز کردن سریع دندان است. سعی کنید هر ذره‌ای از غذا که در لابه‌لای دندان قرار گرفته و ممکن است باعث درد شود را بردارید.

نحوه استفاده درست از نخ دندان

  • سعی کنید نخ دندانی در حدود ۴۶ سانتی‌متر بردارید و قسمت اعظم آن را دور یکی از انگشتان دست خود بپیچید و یک سر دیگر را در طرف مقابل نگاه دارید.
  • نخ دندان را محکم بین انگشتان شست و سبابه خود بگیرید.
  • نخ دندان را از یک طرف دیواره‌ی دندان وارد کرده و موقع خارج کردن از دیواره مقابل خارج کنید، یعنی نخ دندان یک حلقه‌ی کامل بین دو دندان مجاور بزند؛ و هر ذره ماده غذایی را با استفاده از حرکات ملایم بیرون بیاورید.
  • به‌محض اینکه نخ دندان به ناحیه لثه رسید، آن را به شکل یک نیم‌دایره به‌طرف دیواره‌ی دندان مقابل حرکت دهید.
  • دقت کنید که این کار را برای همه دندان‌ها انجام دهید. حتی دندان‌های عقب.
  • پس از استفاده از نخ دندان، دهان خود را کاملاً بشویید. آب گرم را به ‌سرعت در دهان خود بچرخانید تا موادی که میان دندان‌ها باقیمانده است را نرم و سست کند. سپس آب را بیرون بریزید.

درمان دندان درد

۲- از دندان آسیب‌ دیده استفاده نکنید. تا زمانی که دندان شما کاملاً بهبود نیافته است و همچنان در حال به کارگیری مراحل درمان هستید، از جویدن و خوردن غذا با آن ناحیه از دهان و دندان پرهیز کنید.

شما همچنین می‌توانید از یک پرکننده موقت استفاده کنید. اگر دندان شما ترک‌خورده یا آسیب‌دیده است، می‌توانید به‌طور موقت از آدامس و موم‌های پرکننده دندان استفاده کنید تا بتوانید یک راه حل دائمی پیدا کنید.

همچنین بسیاری از داروخانه‌ها کیت‌های پرکننده دندان را به فروش می‌رسانند. این‌ها از اکسید روی یا یک ماده مشابه ساخته ‌شده‌اند که فشار را کاهش داده و می‌توانند تا حدود دو هفته کارایی داشته باشند. قیمت آن‌ها هم در حدود ۱۰۰ هزار تومان هست.

شما هم‌چنین می‌توانید کمی موم را در حفره ایجاد شده قرار دهید تا از آن محافظت کند. همچنین در هنگام غذا خوردن می‌توانید مقداری پنبه در حفره قرار دهید تا از درد جلوگیری نماید.

۳- از دارو برای تسکین درد استفاده کنید. از داروهای غیرتجویزی و داروهای تسکین‌دهنده درد، مانند استامینوفن / پاراستامول یا ایبوپروفن برای کاهش درد استفاده کنید تا زمانی که بتوانید به دندان‌پزشک مراجعه کنید. دستورالعمل‌های روی برچسب هر دارو را برای تعیین دوز مناسب دنبال کنید.

برای اکثر داروهای ضد درد، شما باید یک یا دو قرص را هر چهار تا شش ساعت مصرف کنید. با این‌ حال، دوزهای دقیق هر دارو متفاوت است. این داروها را شما می‌توانید به‌راحتی در هر داروخانه‌ای خریداری کنید و هزینه آن نیز بسیار ناچیز هست.

آسپیرین یا سایر داروهای ضد درد را مستقیماً بر روی لثه قرار ندهید. انجام این کار می‌تواند باعث آسیب شود و قطعاً بافت اطراف آن را تحریک می‌کند.

۴- از یک داروی تسکین درد موضعی استفاده کنید. یک گزینه دیگر برای تسکین درد دندان پماد ضدعفونی ‌کننده است. این پماد ناحیه اطراف دندان و یا به‌صورت مستقیم حفره دندان را بی‌حس می‌کند. مواد تشکیل‌ دهنده فعال در این داروها بنزوکائین است. دستورالعمل‌های روی برچسب دارو را برای تعیین مقدار و کاربرد مناسب آن دنبال کنید.

پمادهای موضعی مانند پماد «اوراژل» (Orajel) باید در اکثر داروخانه‌ها در دسترس باشد. فقط توجه داشته باشید که از داروهای موضعی مخصوص دندان استفاده کنید. دیگر پمادهای موضعی تسکین ‌دهنده درد می‌توانند خطرناک باشند.

بنزوکائین در بعضی موارد باعث ایجاد یک وضعیت نادر اما خطرناک به نام متهموگلوبینمی می‌شود که میزان اکسیژن را در خون کاهش می‌دهد. کودکان کمتر از ۲ سال نباید داروهای حاوی بنزوکائین مصرف کنند.

۵- کمپرس سرد به کار ببرید. یک راه سریع دیگر برای کاهش درد دندان این است که آن را با سرما بی‌حس کنید. دمای سرد جریان خون را در آن منطقه کاهش می‌دهد. همان‌طور که جریان خون افت پیدا می‌کند، درد نیز کمتر خواهد شد.

نحوه استفاده از کمپرس سرد

  • یک مکعب یخ را در یک کیسه پلاستیکی یا یکپارچه نازک قرار دهید و آن را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در ناحیه اطراف دندان دردقرار دهید.
  • در فواصل ۱۰ تا ۱۵ دقیقه استراحت کنید. پس از هر استراحت، دوباره یخ را در ناحیه درد قرار دهید. فقط این نکته را در نظر داشته باشید که بین هر بار استفاده حتماً صبر کنید تا ناحیه به دمای طبیعی خود بازگردد؛ زیرا در غیر این صورت ممکن است به بافت‌های صورت خود آسیب وارد کنید.

استفاده از درمان‌های خانگی موقت

۱- ناحیه درد با استفاده از گیاه میخک بی‌حس کنید. میخک یک داروی گیاهی برای پیشگیری از دندان درد از زمان‌های قدیم است، زیرا آن‌ها دارای اثر طبیعی بی‌حس ‌کنندگی هستند و در کشتن باکتری‌ها نیز مفید هستند. شما می‌توانید از میخک کامل، پودر میخک و یا روغن میخک برای از بین بردن درد دندان استفاده کنید.

نکاتی برای استفاده از گیاه میخک

  • استفاده از پودر میخک: دست‌های خود را تمیز کنید و سپس مقداری پودر میخک را بین لثه و گونه ناحیه درد قرار دهید. وقتی‌که میخک‌ها با بزاق دهان شما ترکیب می‌شوند، بافت اطراف آن ناحیه را بی‌حس می‌کنند.
  • استفاده از میخک کامل: چند عدد میخک را در دهان خود و در نزدیکی ناحیه درد بگذارید و با بزاق خود خیس کنید تا نرم شوند و سپس، آن‌ها را با استفاده از دندان‌هایی که درد ندارند، له کنید تا روغن آن‌ها خارج شود.
  • استفاده از روغن میخک: چند قطره روغن میخک را با نصف قاشق چای‌خوری (۲٫۵ میلی‌لیتر) روغن زیتون مخلوط کنید. سپس توسط یک پنبه استریل مخلوط را در اطراف ناحیه درد بمالید.

۲- دهان را با آب‌نمک شستشو دهید. راه دیگری برای کاهش درد و کشتن باکتری‌ها شستشوی دهان با آب‌نمک است. نمک یک درمان نیست اما می‌تواند دهان را از باکتری‌ها پاک کند و رطوبت را از لثه‌ی متورمی که اطراف دندان آسیب‌ دیده را احاطه کرده است، بیرون بکشد و درنتیجه آن را تسکین دهد.

  • ۱ قاشق چای‌خوری (۵ میلی‌لیتر) نمک را با ۸ اونس (۲۵۰ میلی‌لیتر) آب گرم ترکیب کنید. قبل از مصرف، نمک را در آب حل کنید.
  • دهان خود را با این محلول به مدت ۳۰ ثانیه شستشو دهید و سپس آن را بیرون بریزید. در صورت نیاز این کار را تکرار کنید.
  • بعد از شستشوی دهان با آب‌نمک به جهت از بین رفتن شوری دهان می‌توانید دهان خود را به مدت ۳۰ ثانیه با آب شیرین بشویید.

۳- سیر یا پیاز را امتحان کنید. هر دوی این سبزیجات رایج داروهای سنتی برای درد دندان هستند و به نظر می‌رسد خواص ضد باکتریایی دارند. با اینکه ممکن است بوی آن‌ها برای شما مطبوع نباشد، اما برای کشتن میکروب‌های مضر در دهان بسیار مناسب هستند و می‌توانند درد شما را به‌طور موقتی تسکین دهند.

  • یک حبه سیر را بین دندان آسیب‌دیده یا لثه‌ی دندان آسیب‌دیده و گونه‌تان بگذارید و نگه‌دارید تا زمانی که درد کاهش یابد.
  • به همین ترتیب، یک تکه کوچک پیاز را روی دندان آسیب‌دیده قرار دهید.

۴- خمیر بایبری درست کنید. پوست ریشه بایبری یک آنتی‌بیوتیک طبیعی است و همچنین حاوی تانن ها و فلاونوئیدها هستند که رطوبت آن‌ها را افزایش می‌دهند. این گیاه در صورتی‌که با سرکه مخلوط شود، تقریباً به شکل خمیر درمی‌آید و می‌توان از آن به‌منظور کاهش درد دندان، کاهش تورم و استحکام لثه‌ها استفاده کرد.

طرز تهیه خمیر بایبری

  • حدود ۲٫۵سانتیمتر پوست بایبری پودر شده را با یک‌چهارم قاشق چای‌خوری (۱٫۲۵ میلی‌لیتر) سرکه مخلوط کنید. در صورت نیاز، پوست یا سرکه بیشتری استفاده کنید.
  • این خمیر را مستقیماً به ناحیه لثه دهانتان بمالید و اجازه دهید تا درد کم شود. سپس آن را با آب گرم بشویید.
  • به‌عنوان یک جایگزین برای خمیر بایبری، شما همچنین می‌توانید از خمیردندان ضدحساسیت نیز استفاده کنید. سعی کنید خمیردندان را تا زمانی که درد دندان فروکش کند در آن ناحیه نگه ‌دارید.

۵- از مخلوط زنجبیل و فلفل کاین (فلفل قرمز) استفاده کنید. اگر دندان‌های شما آسیب‌ دیده یا حساس هستند، خمیر ساخته ‌شده از پودر زنجبیل، فلفل قرمز و آب می‌تواند تسکین ‌دهنده درد دندان شما باشد. گرچه هر دوی این ادویه‌ها را می‌توانید به‌تنهایی برای تسکین درد دندان استفاده کنید، اما زمانی که آن‌ها را باهم مخلوط کنید به نتایج بهتری خواهید رسید.

طرز تهیه خمیر زنجبیل و فلفل قرمز

  • به میزان مساوی از پودر زنجبیل و فلفل قرمز را باهم مخلوط کنید. چند قطره آب به مخلوط اضافه کنید تا بتوانید مواد را باهم ترکیب کرده و یک خمیر درست کنید.
  • سپس توپ کوچکی از پنبه آماده کنید و به میزان کافی به خمیر مورد نظر آغشته‌اش کنید؛ حالا آن را درست روی دندانتان بگذارید و تا زمان فروکش کردن درد یا حداقل تازمانی که طاقتش را دارید، پنبه را از دهانتان خارج نکنید.
  • مراقب باشید که پنبه آغشته به خمیر به لثه و زبان و گونه شما برخورد نکند زیرا ممکن است باعث ایجاد تحریک یا سوزش شود.

۶- از تنتور میر استفاده کنید. میر صمغی است که از درخت‌های سرسخت و خاردار درمی‌آید و در مواردی مانند عطر، بخور دادن و دارو استفاده می‌شود. با داشتن خواص سفت کنندگی، میر می‌تواند التهاب دردناک را کاهش دهد و همچنین باکتری‌ها را از بین ببرد. از این ‌رو، تنتور میر از زمان‌های گذشته به‌عنوان درمان خانگی برای درد دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

چگونه می‌توان تنتور میر را تهیه کرد

  • در یک ظرف کوچک، ۱ قاشق چای‌خوری (۵ میلی‌لیتر) از پودر میر را در ۲ فنجان (۵۰۰ میلی‌لیتر) آب به مدت ۳۰ دقیقه حرارت دهید. سپس بگذارید تا خنک شود.
  • ۱ قاشق چای‌خوری (۵ میلی‌لیتر) از این مایع را با نصف فنجان (۱۲۵ میلی‌لیتر) آب مخلوط کنید و با محلول حاصل تا ۵ یا ۶ بار در روز دهان خود را بشویید.

۷- یک کیسه چای مرطوب را در ناحیه دردناک قرار دهید. همانند پوست ریشه باربری، چای سیاه نیز حاوی تانن است که می‌تواند التهاب را کاهش دهد. چای نعناع نیز دارای اثر خفیف بی‌حس ‌کنندگی است و می‌تواند درد را تسکین دهد. این موارد اغلب در درمان خانگی درد دندان‌ها استفاده می‌شوند.

  • برای استفاده از چای به‌عنوان تسکین درد، کیسه چای را در یک ظرف کوچک از آب به مدت ۳۰ ثانیه در ماکروویو گرم کنید. سپس، آب اضافی آن را بگیرید.
  • کیسه چای را روی دندان یا در ناحیه لثه خود قرار دهید و به‌آرامی آن را بفشارید تا زمانی که درد کاهش یابد.

۸٫-از الکل ضد باکتری استفاده کنید. این مورد به معنای مصرف و نوشیدن الکل برای تسکین درد نیست. بلکه، شما می‌توانید مقدار خیلی کمی الکل را مستقیماً روی دندان قرار دهید تا درد دندان کمی تسکین پیدا کند.

  • یک توپ پنبه استریل را در الکل خیس کنید و آن را روی دندان قرار دهید. همچنین می‌توانید جرعه‌ای از نوشیدنی را در دهان خود بریزید و آن را در ناحیه دردناک نگه‌دارید و سپس بیرون بریزید. هر گونه تسکین درد با استفاده از این روش کاملاً موقتی خواهد بود.

مراجعه به دندان‌پزشک حرفه‌ای

۱- یک قرار ملاقات با دندان‌پزشک خود تنظیم کنید. درمان‌های خانگی هرگز به‌عنوان یک درمان‌ دائمی نیستند و تنها برای تسکین درد موقتی مفید هستند. اگر درد دندان ادامه پیدا کند و یا بدتر شود، شما باید حتماً به دندان‌پزشک مراجعه کنید.

در پس دندان درد شما ممکن است مشکلات جدی وجود داشته باشد. این مشکلات می‌تواند شامل ترک مینای دندان، پوسیدگی دندان و کرم‌خوردگی و عفونت باشند. اگر درد شما با درمان‌های خانگی برطرف نشود، معمولاً با تورم، تب و چرک همراه خواهد بود. هم‌چنین اگر درد دندان و فک با درد سینه همراه باشد، ممکن است دچار آسیب‌های دیگری نظیر حمله قلبی شوید.

۲- از پٌر کننده دندان استفاده کنید. یک دندان‌پزشک ممکن است دندان شما را بررسی کند و تشخیص دهد که درد ناشی از پوسیدگی دندان است. پوسیدگی دندان یعنی عواملی که اسید باکتریایی مینا را از بین می‌برند و ریشه دندان را در معرض خطر قرار می‌دهند؛ یا اینکه، ممکن است شما قبلاً دندان خود را پٌر کرده و در حال حاضر سست شده باشد. در هر دو مورد دندان شما باید پر شود.

بعد از بی‌حس کردن دندان و لثه، دندان‌پزشک ابتدا قسمت پوسیده دندان را از بین می‌برد. سپس حفره را با مواد پرکننده مانند کامپوزیت یا آمالگام پر می‌کند.

پٌر کننده‌ها انواع مختلفی دارند. نوع کامپوزیت معمولاً از یک رزین پلاستیکی، شیشه یا پرسلن ساخته می‌شود و به تقریباً با رنگ دندان‌های شما مطابقت دارد. پرکننده آمالگام معمولاً از نقره ساخته‌شده و ممکن است از کامپوزیت قوی‌تر باشد اما با رنگ دندان‌ها مطابقت ندارد. آن‌ها همچنین مقدار کمی جیوه سمی آزاد می‌کنند.

  • طول عمر پٌر کننده‌ها: آن‌ها ممکن است بعد از مدتی کاملاً ترک‌خورده و جدا شوند و یا اینکه کمی شل شوند. دندان‌پزشک، پٌر کننده قدیمی را برداشته و هرگونه پوسیدگی جدید را از بین می‌برد و مواد جدید قرار می‌دهد.

۳- از تاج دندان استفاده کنید. یک تاج دندان که با عنوان کلاهک هم نامیده می‌شود، زمانی که دندان آسیب‌دیده است، مورد استفاده قرار می‌گیرد. تاج دندان اساساً یک‌دندان مصنوعی است که شکل و عملکردی دقیقاً مشابه دندان طبیعی دارد و دندان را از آسیب بیشتر محافظت می‌کند. تاج دندان در مواردی نظیر پوسیدگی شدید دندان، پالپیت، سایش، شکستگی‌های دندان یا عفونت‌های شدید مورد استفاده قرار می‌گیرد.

  • اگر پوسیدگی دندان بیش ‌از حد باشد، یا در شرف آسیب رساندن به ریشه دندان باشد، تنها یک پٌر کننده کافی نیست و دندان‌پزشک ممکن است از یک تاج دندان استفاده کند.
  • به‌طورکلی، دندان‌پزشک ابتدا ناحیه‌ای از دندان و دهان شما را بی‌حس می‌کند. سپس دندان آسیب ‌دیده را جدا کرده و تاج دندانی را که مطابق با قالب دهان و دندان شما ساخته ‌شده است را جایگزین آن می‌کند. این تاج‌ها از همان مواد ترمیمی که به‌عنوان پٌر کننده استفاده می‌شوند، ساخته ‌شده‌اند.

۴- از بین رفتن بافت لثه‌ها. ممکن است که درد شما ناشی از دندان نباشد، بلکه توسط لثه‌های شما ایجاد شود. در بعضی از افراد لثه‌ها در حال فرو رفتن (عقب رفتن) هستند. این جمله به این معنی است که لثه‌ها از دندان‌های شما فاصله گرفته و دورتر می‌شوند که منجر به ضعیف شدن مینا و اعصاب دندان شده و درنتیجه باعث آسیب‌پذیری هر چه بیشتر دندان‌ها می‌شود.

  • اگر درد شما به علت فرو رفتن لثه باشد، دندان‌پزشک ممکن است مراقبت‌های پیشگیرانه را تجویز کند. گاهی اوقات فرو رفتن لثه ناشی از عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. دندان‌پزشک ممکن است به شما توصیه کند که به‌طور منظم از نخ دندان استفاده کنید، از مسواک با برس‌های نرم استفاده کنید و از یک خمیردندان مناسب استفاده کنید.
  • در شرایط بد، دندان‌پزشک ممکن است شما را به یک جراح دهان و دندان و یا پریودنتین برای پیوند زدن ارجاع دهد. جراح جراح بافت‌های سالم را از سقف دهان شما جدا می‌کند و سپس آن را به لثه‌های آسیب‌دیده پیوند می‌دهد. پس ‌از آن بافت پیوند خورده التیام می‌یابد و از دندان‌ها محافظت می‌کند.
  • این روش شما را از آسیب‌های ریشه دندان در آینده محافظت می‌کند و در عین ‌حال یک روش زیبایی‌شناختی نیز هست که باعث می‌شود بیماران در لبخندهایشان اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته باشند.

۵- از داروهای ضد حساسیت (دسنسیتیزرها) استفاده کنید. اگر دندان درد شما به خاطر کرم‌خوردگی، پوسیدگی و یا آسیب‌دیدگی نباشد، ممکن است حساسیت کمی به علت از دست رفتن مینای دندان داشته باشید. برای رفع این حساسیت درمان‌هایی وجود:

  • دسنسیتیزر یک داروی موضعی است که به‌تدریج حساسیت عصب دندان‌ها را کاهش می‌دهد. همان‌طور که حساسیت اعصاب کم‌تر می‌شود، باید درد شما نیز کمتر شود.

۶- عفونت دندان را درمان کنید. درد شما ممکن است از عفونت یا التهاب در ناحیه سطح دندان یا حتی در ریشه دندان باشد. اگر چنین است، این عفونت حتماً باید از بین برود تا گسترش پیدا نکند.

  • آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده فقط در صورت داشتن عفونت دردهان مورد نیاز است.
  • عفونت معمولاً درنتیجه‌ی آبسه‌های ناشی از پوسیدگی یا آسیب‌دیدگی است.

۷- در صورت نیاز دندان را بکشید. اگر دندان درد شما به علت یک‌ دندان بسیار عفونی و آسیب‌دیده و یا به علت فشار دندان عقل شما باشد، ممکن است لازم باشد آن را توسط یک دندان‌پزشک بکشید. کشیدن دندان باید به‌عنوان آخرین گزینه باشد.

  • دندان عقل را معمولاً می‌کشند، زیرا آن‌ها می‌توانند دندان‌های دیگر را تحت‌فشار قرار دهند. با زیاد شدن تعداد دندان‌ها، فشار بیشتری در دهان اعمال می‌شود و باعث درد و یا عفونت احتمالی می‌شود. این فشردگی می‌تواند فرم فک و نوع جویدن شما را عوض کند و دردناک باشد و همچنین می‌تواند اختلالات (TMJ) ایجاد کند که باعث سردرد شود.

جلوگیری از بازگشت درد دندان

۱- به‌طور مرتب از مسواک نخ دندان استفاده کنید. برای جلوگیری از بازگشت درد دندان و آسیب‌های جدید و بدتر، شما باید روش‌های بهداشت دهان و دندان را یاد بگیرید. این روش‌ها دندان‌های شما را سالم، قوی و بدون درد نگه می‌دارد.

  • روزی دو بار از مسواک و یک بار از نخ دندان استفاده کنید. به یک دندان‌پزشک هر ۶ ماه یک بار یا حداقل یک‌بار در سال برای بررسی مراجعه کنید. او قادر خواهد بود تا هرگونه مشکل ممکن را تشخیص داده و از بروز مشکلات جدی پیشگیری نماید.
  • با وجود اینکه استفاده از مسواک و نخ دندان قادر نخواهد بود که آسیب‌دیدگی‌های از قبل به وجود آمده را برطرف کند، اما می‌تواند از انهدام زودهنگام جلوگیری کرده و مانع از آسیب‌های آینده شود.
  • همواره سعی کنید مسواک یا نخ دندان را با خود به همراه داشته باشید. اگر قادر به مسواک زدن نیستید، حداقل دهان خود را با آب بشویید.

۲- یک رژیم غذایی خوب برای سلامتی دهان و دندان داشته باشید. چیزی که می‌خورید، مشخص می‌کند که دندان‌های شما چقدر سالم هستند. برای مثال، هر وقت شما قند می‌خورید، با باکتری‌ها واکنش داده و اسیدهای چرب را تشکیل می‌دهند که می‌توانند موجب سایش و از بین رفتن مینای دندان شوند. برای داشتن دندان‌های بهتر و قوی‌تر، مصرف قند و شکر خود را کاهش دهید.

  • از مصرف نوشابه‌های گازدار، نوشیدنی‌های شیرین، چای شیرین یا قهوه شیرین بپرهیزید. آب بیشتری را در رژیم غذایی خود وارد کنید.
  • از خوردن غذاهای کم‌ارزش مثل شکلات و شیرینی پرهیز کنید.
  • از غذاهای اسیدی و آب‌میوه‌ها مانند عصاره دانه گریپ‌فروت، کولا و شراب اجتناب کنید. به‌جای آن از غذاهای قلیایی یا غیر اسیدی مانند ماست، پنیر یا شیر استفاده کنید.

مسواک و خمیردندان

۳- از مسواک و خمیردندان ویژه استفاده کنید. اگر درد دندان شما به علت حساسیت‌های دندان است، از مسواک و خمیردندان مخصوص دندان‌های بسیار حساس استفاده کنید. شما می‌توانید آن‌ها را در اکثر داروخانه‌ها پیدا کنید.

  • حساسیت دندان‌ها اغلب براثر فرورفتگی‌های لثه به وجود می‌آید. همان‌طور که لثه‌ها کوچک می‌شوند، عاج دندان زیر سطح مینای دندان قرار می‌گیرد. خمیردندان مخصوص دندان‌های حساس برای تمیز کردن این قسمت از دندان با استفاده از مواد ملایم‌تر طراحی‌شده است.
  • از مسواک با برس های نرم استفاده کنید. اگر درد دندان شما در ارتباط با فرورفتگی لثه باشد، مسواک با برس های نرم می‌تواند برای حفظ بیشتر بافت‌های طبیعی لثه مفید باشد.
  • مسواک‌های سخت و متوسط اغلب در تمیز کردن پوسیدگی و جرم‌ها مؤثرتر هستند، اما اگر دردهای ناشی از فرورفتگی لثه و یا مشکلات مشابه دارید، مسواک‌های نرم گزینه بهتری هستند.

 

منبع:چطورپدیا

مراقبت از دندان : چرا دندان‌ها مهم هستند؟

مراقبت از دندان : چرا دندان‌ها مهم هستند؟

مراقبت از دندان

چه اتفاقی ممکن است برای دندان بیفتد؟

پوسیدگی دندان دردناک بوده و ممکن است منجر به پر کردن، قرار دادن تاج یا دندان مصنوعی گردد. اگر پوسیدگی دندان درمان نشود، عصب دندان دچار عفونت شده، می‌میرد و ورم و آبسه ایجاد می‌کند. این مشکل ممکن است نیازمند درمان کانال ریشه یا حتی کندن دندان باشد. داشتن یک روتین مناسب در منزل برای سالم نگاه‌ داشتن دندان و لثه بسیار مهم است. بیماری لثه شیوع فراوانی دارد و اگر درمان نشود ممکن است به از بین رفتن استخوان اطراف دندان بیانجامد. در برخی موارد ممکن است دندان شل شود یا از جا دربیاید. بیماری لثه قابل پیش‌گیری است. طی جلسات منظم شستشو و معاینه می‌توان آن را درمان کرد و تحت کنترل درآورد و از مشکلات بعدی پیش‌گیری نمود. اگر دندان از بین برود، شاید لازم باشد جای خالی‌اش را با پل، پروتز یا ایمپلنت پر کرد.

چگونه دندان و لثه‌ی خود را سالم نگاه ‌داریم؟

تمیز و سالم نگاه‌داشتن دهان کار آسانی است و باید به انجام این کار ادامه داد. با داشتن یک عادت معمول ساده می‌توان از بیشتر مشکلات دهان و دندان پیش‌گیری کرد:

  • آخرین کاری که شب انجام می‌دهید و حداقل یک‌بار طی روز، دندان خود را با خمیردندان فلوراید مسواک بزنید.
  • بعد از مسواک زدن، تف کنید اما آب نکشید تا فلوراید مدت بیشتری روی دندان‌ها بماند.
  • حداقل یک‌بار در روز بین دندان‌ها را با مسواک‌های مخصوص بین دندان یا نخ دندان تمیز کنید.
  • عادت غذایی خوبی داشته باشید و کمتر از خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های قنددار مصرف نمایید.
  • به‌طور منظم برای معاینه به دندان‌پزشک مراجعه کنید.

گرچه بیشتر افراد به‌طور منظم مسواک می‌زنند؛ اما بیشتر آن‌ها بین دندان‌های خود را تمیز نمی‌کنند و برخی نیز برنامه‌ای برای انجام معاینات منظم دندان ندارند. با ایجاد چند تغییر کوچک در برنامه‌ی روزمره‌ی خود می‌توانید در بلندمدت تفاوت عظیمی ایجاد کنید. درست است که دندان‌پزشک شما می‌تواند دندان‌های شما را جرم‌گیری کند و هر گونه بیماری لثه‌ای که ایجاد شده باشد، درمان نماید؛ اما مراقبت روزانه از دندان بر عهده‌ی شماست و اصلی‌ترین سلاح شما مسواک، خمیردندان و تمیزکاری بین دندان‌ها است.

پلاک چیست؟

پلاک یک لایه‌ی نازک و چسبناک از باکتری است که مدام روی دندان شما تشکیل می‌شود.

پلاک چگونه پوسیدگی ایجاد می‌کند؟

وقتی غذاهایی می‌خورید که حاوی قند و نشاسته هستند، باکتری‌های درون پلاک شروع به تولید اسیدی می‌کنند که به مینای دندان حمله‌ور می‌شود. چسبندگی پلاک تماس این اسیدها را با دندان شما حفظ می‌کنند. پس از حمله‌ی مداوم اسید، مینای دندان تجزیه ‌شده و یک سوراخ یا حفره ایجاد می‌گردد.

پلاک چگونه بیماری لثه ایجاد می‌کند؟

اگر با مسواک زدن پلاک را برطرف نکنید، سفت شده و به چیزی به نام جرم دندان تبدیل می‌گردد، نام دیگر آن تارتار است. وقتی جرم نزدیک خط لثه تشکیل می‌گردد، پلاک زیر آن مواد سمی مضری تولید می‌کند که در لثه ایجاد حساسیت و تورم می‌کنند.

لثه‌ها از دندان‌ها فاصله می‌گیرند و شکاف بین آن‌ها عفونی می‌شود. اگر فوراً به بیماری لثه رسیدگی نشود، استخوانی که دندان را نگه می‌دارد، نابود شده و ممکن است یک دندان سالم شل شده و بیفتد. بیماری شدید در لثه می‌تواند به افتادن دندان‌ها و نیاز به جایگزینی آن‌ها بیانجامد.

چگونه از بیماری لثه پیش‌گیری کنم؟

جدا کردن پلاک و خرده غذا از اطراف دندان بسیار حائز اهمیت است؛ چراکه از ورم کردن لثه‌ها و عفونی‌ شدن آن‌ها پیش‌گیری می‌کند. اگر اجازه دهید پلاک روی دندان بماند، سفت ‌شده و به تارتار (جرم دندان) تبدیل می‌گردد. جرم دندان را فقط گروه دندان‌پزشکی می‌تواند بزداید. باید به‌طور منظم به قرارهای دندان‌پزشکی خود پایبند باشید تا اگر لازم باشد یک شستشوی کامل به دندان‌های شما داده شود.

از کجا بدانم بیماری لثه دارم یا خیر؟

بیماری لثه عموماً بدون درد اتفاق می‌افتد؛ با اینکه به استخوان نگاه‌دارنده‌ی دندان آسیب می‌زند. نشانه‌ی بیماری لثه (ورم لثه) معمولاً لثه‌های قرمز ورم‌ کرده‌ای است که هنگام مسواک زدن یا تمیز کردن فاصله‌ی دندان‌ها خون‌ریزی می‌کند. افراد بسیاری وقتی خون‌ریزی لثه را می‌بینند، نگران می‌شوند و با ملایمت بیشتری مسواک می‌زنند یا کلاً آن را کنار می‌گذارند.

در واقع باید به‌طور منظم و کامل دندان‌های خود را تمیز کنید تا با بیماری لثه بجنگید. اگر طی چند روز خون‌ریزی لثه تمام نشد، به گروه دندان‌پزشکی خود مراجعه کنید و از آن‌ها مشورت بگیرید.

چه نوع مسواکی باید استفاده نمایم؟

دندان‌پزشک می‌تواند نوع مسواک مناسب دندان شما را معرفی نماید؛ اما بزرگ‌سالان باید مسواکی با سر کوچک یا متوسط انتخاب کنند. باید برس یا رشته‌های نرم تا متوسط، چند دسته با انتهای گرد از جنس نایلون داشته باشد. سر مسواک باید آن‌قدری کوچک باشد که به همه‌ی قسمت‌های دهان برسد، به‌ویژه ته دهان که معمولاً دسترسی دشواری دارد. کودکان باید از مسواک‌های کوچک‌تر اما به همان جنس برس استفاده نمایند.

امروزه می‌توانید مسواک‌های تخصصی‌تری خریداری نمایید. مثلاً افرادی که دندان‌های حساسی دارند اکنون می‌توانند از مسواک‌هایی نرم‌تر استفاده نمایند. همچنین برای افرادی که دندان‌های کج یا غیرعادی دارند نیز مسواک‌هایی با سری کوچک‌تر در بازار موجود است. نگه‌داشتن مسواک برای برخی افراد دشوار است؛ مثلاً به این دلیل که دچار پارکینسون هستند یا نوعی ناتوانی جسمی دارند. در حال حاضر مسواک‌هایی وجود دارد که قسمت دسته‌ی آن بزرگ بوده و سر آن زاویه دارد تا استفاده از آن آسان‌تر گردد.

چرا مسواک زدن اهمیت دارد؟

هر روز مسواک زدن و تمیز کردن دندان اهمیت دارد زیرا پلاک را از بین می‌برد. اگر پلاک از بین نرود، همین‌طور روی ‌هم ساخته می‌شود و از تکه غذاهای باقی‌مانده در دهان تغذیه کرده و درنهایت منجر به پوسیدگی دندان و بیماری لثه می‌گردد.

روش کار با مسواک‌های الکتریکی یا برقی چیست؟

سری مسواک برقی چرخش نوسانی یا لرزش دارد و با کمترین حرکت دست کاربر، بیشترین تمیزکاری را انجام می‌دهد؛ اما به‌هرحال باید مسواک را در جای درست قرار دهید.

آیا مسواک‌های برقی بهتر دندان را تمیز می‌کنند؟

آزمایش‌ها نشان می‌دهد که مسواک‌های برقی در از بین بردن پلاک موفق‌تر عمل می‌کنند. مسواک‌هایی که سری آن‌ها به هر دو سو می‌چرخد (سر چرخنده) از همه بهتر هستند. همه می‌توانند از مسواک برقی استفاده کنند؛ به‌ویژه افرادی که به‌سختی می‌توانند بازو یا دست خود را تکان بدهند. مثلاً افراد معلول یا مسن که اغلب متوجه می‌شوند استفاده از مسواک معمولی برای تمیزکاری کل دندان‌های آن‌ها مؤثر نیست.

مسواک‌های برقی همچنین برای کودکان نیز توصیه می‌شود، چراکه احتمالاً به دلیل نوآوری استفاده از مسواک برقی، تمایل بیشتری به منظم مسواک زدن نشان خواهند داد. این پرسش را با دندان‌پزشک خود مطرح کنید تا ببینید استفاده از مسواک برقی برای شما مزیتی به همراه دارد یا خیر.

چگونه مسواک بزنم؟

مسواک زدن پلاک و ذرات غذا را از سطوح داخلی، خارجی و لبه‌های دندان شما می‌زداید.

یکی از راه‌های از بین بردن پلاک در ادامه بیان شده است؛ برای آنکه بدانید کدام روش برای شما بهتر است، با دندان‌پزشک خود مشورت نمایید:

  • سر مسواک را روی دندان قرار داده و نوک برس آن را با زاویه‌ی ۴۵ درجه به خط لثه‌ی خود تکیه دهید. مسواک را با حرکات چرخشی کوچک چندین بار بر کل سطح همه‌ی دندان‌ها حرکت دهید.
  • سطح خارجی هر دندان بالا و پایین را مسواک بزنید و زاویه‌ی برس مسواک را با خط لثه حفظ کنید.
  • این کار را روی سطوح داخلی همه‌ی دندان‌های خود تکرار نمایید.
  • برای آنکه سطوح داخلی دندان‌های جلوی خود را تمیز کنید، مسواک را به‌صورت عمودی خم نموده و چند بار با چرخش‌های کوچک قسمت جلوی برس مسواک را روی آن بکشید.
  • لبه‌های دندان را نیز مسواک بزنید.
  • برای داشتن تنفسی تازه‌تر و تمیز کردن دهان با از بین برد باکتری‌ها، زبان خود را مسواک بزنید.

هر چند وقت باید مسواک بزنم؟

فراموش نکنید که آخر شب قبل از خواب و حداقل یک‌بار در روز، همه‌ی دندان‌ها را با خمیردندان فلوراید مسواک بزنید. اگر مدام بعد از مسواک زدن دچار ناراحتی یا خون‌ریزی می‌شوید، باید به دندان‌پزشک خود مراجعه نمایید.

از کجا بدانم همه‌ی پلاک‌ها را از بین برده‌ام؟

می‌توانید با استفاده از یک رنگ مخصوص که با پنبه روی دندان‌ها می‌زنید یا قرص‌های آشکار کننده‌ی ویژه، پلاک را به‌صورت لکه نمایان کنید. این مواد را می‌توانید از داروخانه یا بعضی مطب‌های دندان‌پزشکی تهیه کنید.

این لکه بی‌ضرر است و هرجای دهان را که نیاز به مسواک بیشتری داشته باشد، نشان خواهد داد. بیشتر به قسمت‌هایی که لثه و دندان به هم می‌رسند توجه نمایید. بیشتر مسواک زدن می‌تواند پلاک رنگی‌شده را از بین ببرد.

هر چند وقت یک‌بار باید مسواک خود را عوض کنم؟

مسواک‌های فرسوده نمی‌توانند به‌خوبی دندان شما را تمیز کنند و ممکن است به لثه آسیب برسانند. عوض کردن مسواک هر دو الی سه ماه یک‌بار یا زودتر، اگر سر مسواک فرسوده شده باشد، بسیار حائز اهمیت است. زمانی که رشته‌های سر مسواک از هم فاصله می‌گیرند، دیگر به‌درستی دندان را تمیز نمی‌کنند.

آیا باید از خمیردندان فلوراید استفاده کنم؟

بله. فلوراید به تقویت و محافظت از دندان کمک می‌کند و درنتیجه پوسیدگی دندان بزرگ‌سالان و کودکان را کاهش می‌دهد.

همه‌ی کودکان زیر سه سال باید یک مقدار کم از خمیردندانی با میزان فلوراید بیش از ppm۱۰۰۰ (بخش در میلیون) استفاده کنند. بعد از سه‌سالگی، باید به‌اندازه‌ی یک نخود خمیردندان حاوی ppm۱۳۵۰ الی ppm۱۵۰۰ فلوراید استفاده نمایند.

برخی خمیردندان‌های کودکان فقط نیمی از فلوراید موجود در خمیردندان بزرگ‌سالان را دارند. این خمیردندان‌ها محافظت کمی برای دندان‌ها ایجاد می‌کنند. اگر فرزندان شما زیر هفت سال سن دارند، باید هنگام مسواک زدن مراقبشان باشید و آن‌ها را تشویق کنید که خمیردندان را قورت ندهند.

چه نوع خمیردندانی باید استفاده کنم؟

به‌جز خمیردندان‌های خانوادگی معمول، خمیردندان‌های تخصصی فراوانی نیز وجود دارد. این خمیردندان‌ها شامل خمیردندان ویژه‌ی کنترل تارتار برای افرادی هستند که دچار جرم دندان می‌شوند و همچنین خمیردندانی نیز برای افرادی که دندان حساس دارند، وجود دارد. خمیردندان‌های «مراقبت کامل» حاوی موادی هستند که با بیماری لثه مبارزه کرده، نفس را تازه می‌کنند و ایجاد پلاک را کاهش می‌دهند. خمیردندان‌های «سفید کننده» در زدودن لکه برای بازیابی رنگ طبیعی دندان مفید هستند؛ اما آن‌قدر قدرت ندارند که سایه‌ی طبیعی دندان‌ها را تغییر دهند.

بعضی خمیردندان‌های کودکان فقط نصف خمیردندان‌های بزرگ‌سالان فلوراید دارند. این خمیردندان‌ها محافظت اندکی برای دندان‌ها به همراه دارند. اگر فرزند زیر هفت سال دارید، باید هنگام مسواک زدن مراقبشان باشید. آن‌ها را تشویق کنید که خمیردندان را قورت ندهند و بعد از مسواک زدن فقط آن را تف کنند؛ اما دهان خود را با آب نشویند.

برای آنکه دهانی تمیز و سلامت داشته باشید، باید از محصولات مراقبت از دندان متناسب استفاده کنید. از دندان‌پزشک خود بخواهید تا به شما بگوید چه انتخاب‌هایی دارید و نظر خود را درباره‌ی آن‌ها بیان کنند.

چه مقدار خمیردندان باید استفاده کنم؟

نیازی نیست سر مسواک را کامل با خمیردندان بپوشانید. بچه‌های زیر سه سال باید فقط ذره‌ای خمیردندان استفاده کنند و کودکان بالای سه سال به‌اندازه‌ی یک نخود. به یاد داشته باشید بعد از مسواک زدن، خمیردندان را تف کنید اما دهان را آب نکشید تا فلوراید مدت‌زمان بیشتری روی دندان‌ها بماند.

زمانی که بین دندان‌های خود را تمیز می‌کنم، لثه‌ام باید خون‌ریزی داشته باشد؟

ممکن است چند روز اولی که بین دندان‌ها را تمیز می‌کنید، لثه خون‌ریزی کند یا زخم شود. بعد از آنکه پلاک تجزیه شد و سلامت دهان و دندان بهبود یافت، این مسئله معمولاً برطرف می‌شود. اگر خون‌ریزی متوقف نشد، با دندان‌پزشک خود در میان بگذارید. شاید مشکل این است که درست تمیز نمی‌کنید یا نیاز باشد گروه دندان‌پزشکی، دندان و لثه‌ی شما را کامل‌تر تمیز کنند.

چگونه باید بین دندان‌های خود را تمیز کنم؟

با استفاده از یک مسواک «بین‌دندانی» یا نخ دندان می‌توانید این کار را انجام دهید. تمیزکاری بین دندان‌ها پلاک و ذرات غذا را از میان آن‌ها و زیر خط لثه، قسمت‌هایی که مسواک به آن دسترسی ندارد، بیرون خواهد کشید. هنگام استفاده از نخ دندان یا مسواک بین‌دندانی از یک الگوی منظم پیروی نمایید و هیچ‌ یک از دندان‌ها را جای نگذارید. بد نیست به آینه نیز نگاه کنید.

قسمت پشت دندان‌های آخر را فراموش نکنید. همچنین تمیز کردن دور لبه‌ی هرگونه تاج، پل یا ایمپلنت بسیار حائز اهمیت است. باید حداقل روزی یک‌بار بین دندان‌ها را تمیز کنید. دندان‌پزشک می‌تواند روش صحیح تمیز کردن بین دندان‌ها را به شما یاد بدهد.

بین‌دندانی

مسواک‌های بین‌دندانی در اندازه‌های مختلفی موجود هستند. بهتر است از دندان‌پزشک یا متخصص بهداشت بپرسید کدام اندازه از این نوع مسواک‌ها برای دهان شما مناسب است.

مسواک بین‌دندانی را بین انگشت شست و اشاره نگاه ‌دارید. به‌آرامی مسواک را بین شکاف دندان‌ها قرار دهید. سر مسواک را به‌زور وارد شکاف نکنید. اگر از هم باز یا خم گردد، یعنی اندازه‌اش بیش‌ازحد بزرگ است. باید مسواکی با سری کوچک‌تر برای این فضا تهیه کنید.

نخ دندان

  • حدوداً ۴۵ سانتی‌متر از نخ دندان را ببرید و کمی از آن را دور یک انگشت از هر دست بپیچید.
  • نخ را محکم بین دو شست و انگشتان اشاره نگاه ‌دارید به صورتی که به‌اندازه‌ی حدود ۳ سانتی‌متر نخ آن وسط باشد و دقت کنید شل نشود. با حرکتی «نوسانی» و آرام نخ دندان را بین دندان‌های خود ببرید. محکم آن را نکشید یا به لثه نکوبانید.
  • زمانی که نخ دندان به خط لثه رسید، آن را به شکل C دور یک دندان خم نمایید تا جایی که مقاومت دندان را حس کنید.
  • نخ را روی دندان نگاه‌ دارید. با ملایمت کنار دندان را خراش و نخ را از لثه فاصله دهید. این کار را در سوی دیگر شکاف نیز به پهلوی دندان بعدی انجام دهید.
  • پشت دندان آخر را فراموش نکنید.
  • هنگام استفاده از نخ دندان، از الگوی مشخصی پیروی نمایید. از بالا شروع کرده و از راست به چپ پیش روید. سپس در پایین دوباره از راست به چپ کار را شروع کنید. به این شکل احتمال آنکه بعضی دندان‌ها جا بیافتد کم می‌شود.

آیا استفاده از «شستشو دهنده دهان» مفید است؟

شستشو دهندگان دهان یا واتر جت‌ ها از جریان آب استفاده می‌کنند تا پلاک و ذرات غذا را از اطراف دندان‌ها بزدایند. این دستگاه‌ها به‌ویژه اگر سیم ارتودنسی یا پل ثابتی روی دندان‌ها داشته باشید که شستن آن‌ها را دشوار کرده باشند یا اگر استفاده از مسواک‌های میان‌دندانی یا نخ دندان برای شما دشوار است، کمک خوبی به شمار می‌روند.

شستشو دهندگان دهان

آیا باید از دهان‌شویه استفاده کنم؟

دهان‌شویه‌ی حاوی فلوراید می‌تواند به پیش‌گیری از پوسیدگی دندان کمک کند. شاید دندان‌پزشک، دهان‌شویه‌ی آنتی‌باکتریال به شما پیشنهاد دهد تا تجمع پلاک را کنترل و بیماری لثه را کم نمایید. اگر متوجه شدید که صرفاً برای خنک کردن نفس و خوشبو کردن دهان به‌طور منظم از دهان‌شویه استفاده می‌کنید، پس به دندان‌پزشک خود مراجعه نمایید؛ زیرا بدبویی دهان یکی از نشانه‌های دندان و لثه‌ی ناسالم یا ضعف در سلامت عمومی بدن است.

برنامه‌ی غذایی کمکی می‌کند؟

بسیاری فکر می‌کنند مقدار زیاد مواد قندی در برنامه‌ی غذایی است که باعث پوسیدگی می‌شود؛ اما اشتباه است. تعدد دفعات مصرف مواد قندی است که مشکل‌زا می‌گردد، نه مقدار آن. تقریباً یک ساعت طول می‌کشد تا دهان بتواند اسیدهایی را که با خوردن و نوشیدن مواد قندی تولید می‌گردد، خنثی نماید. در طی این زمان، دندان مورد حمله‌ی این اسید قرار می‌گیرد؛ بنابراین باید تعداد این‌گونه حملات را با محدود کردن مصرف قند به وعده‌های اصلی کاهش داد. جویدن آدامس بدون قند و نوشیدن آب بعد از وعده‌ها و میان وعده‌ها نیز به تسریع فرایند خنثی‌سازی اسید کمک می‌کند.

نوشیدنی‌های قندی گازدار، آب‌میوه‌ها، نوشیدنی‌های ورزشی و مشروبات علاوه بر ایجاد پوسیدگی، می‌توانند اسیدی بوده و فرسایش دندان را به همراه داشته باشند. این اتفاق زمانی می‌افتد که غذا و نوشیدنی به‌مرورزمان پوشش مینای دندان را از بین ببرد و احتمالاً باعث حساس شدن دندان می‌گردد.

چگونه دندان مصنوعی خود را تمیز کنم؟

چگونه دندان مصنوعی خود را تمیز کنم؟

تمیز کردن دندان‌های مصنوعی دقیقاً به‌اندازه‌ی تمیز کردن دندان‌های طبیعی اهمیت دارد. ممکن است غذا پیرامون لبه‌ها و گیره‌های دندان مصنوعی گیر کند و اگر کامل تمیز نگردد، این غذای جمع شده فاسد می‌شود.

باید یک مسواک جداگانه برای تمیز کردن دندان مصنوعی داشته باشید. قانون کلی: مسواک بزنید، آب بکشید، دوباره مسواک بزنید. دندان مصنوعی را بالای یک کاسه آب تمیز کنید مبادا از دست بیافتد. قبل از خیس کردنش، با مسواک آن را تمیز کنید تا ذرات غذا از آن جدا شود. به مدت کوتاهی در یک تمیزکننده‌ی مخصوص قرار دهید و سپس دوباره مثل دندان‌های طبیعی آن را مسواک بزنید.

مطمئن شوید که حتماً همه‌ی سطوح آن شامل سطحی که روی لثه‌ی شما می‌نشیند، خوب تمیز شود. اگر متوجه تجمع لکه یا پوسته شدید، از گروه دندان‌پزشکی بخواهید آن را تمیز کنند. بیشتر دندان‌پزشک‌ها برای دندان مصنوعی هم مسواک کوچک یا متوسط را توصیه می‌کنند.

من ایمپلنت دارم. باید کار خاصی انجام دهم؟

دندان‌پزشک یا جراح دندان روش مراقبت پس از جراحی ایمپلنت را به شما یاد خواهند داد. حتماً باید آن را به‌طور منظم و کامل تمیز کنید تا از بیماری لثه و عفونت‌های احتمالی پیشگیری نمایید. از دستورالعملی که دندان‌پزشک یا جراح به شما می‌دهد پیروی کنید.

چرا باید به‌طور منظم به دندان‌پزشک مراجعه کنم؟

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. اگر به‌طور منظم به دندان‌پزشک خود مراجعه کنید، به درمان کمتری نیاز خواهید داشت و اگر مشکلی درراه باشد، زودتر آن را تشخیص داده و درمان آن را آسان‌تر خواهند نمود.

سخن آخر

سلامت دندان از شما آغاز می‌شود. با پیروی از این نکات ساده می‌توانید دهان خود را تمیز و سالم نگاه‌دارید:

  • به مدت دو دقیقه با استفاده از خمیردندان فلوراید مسواک بزنید، یک‌بار شب قبل از خواب و حداقل یک‌بار در طول روز.
  • بعد از مسواک زدن خمیردندان را تف کنید اما دهان را آب نکشید.
  • از مسواکی با سری کوچک یا متوسط استفاده کنید.
  • مسواک برس نرم یا نیمه نرم، چند رشته‌ای با نوک نایلونی گرد داشته باشد.
  • به استفاده از مسواک برقی فکر کنید.
  • برای تمیز کردن دندان، حرکات چرخشی ریز را فراموش نکنید.
  • به‌طور منظم، حداقل هر ۳ ماه یک‌بار مسواک خود را عوض نمایید.
  • هر روز با استفاده از مسواک بین‌دندانی یا نخ دندان شکاف میان دندان‌ها را تمیز کنید.
  • دفعات مصرف غذا و نوشیدنی قندی را کاهش دهید.
  • به‌طور منظم و به تعداد دفعات توصیه ‌شده توسط دندان‌پزشک به او مراجعه نمایید.

 

منبع:چطورپدیا

آیا کاهش وزن با ورزش امکان پذیر است؟

چطور تنها با ورزش کاهش وزن داشته باشیم؟

نیازی نیست کاهش وزن را به مسئله‌ای پیچیده تبدیل کنید. همین‌که بیشتر از کالری اضافه ‌شده به بدن، کالری بسوزانید، وزن شما کم خواهد شد! اما نیازی نیست یک رژیم غذایی سخت‌گیرانه داشته باشید یا تک‌تک کالری‌ها را بشمارید تا در کاهش وزن موفق گردید. با داشتن سبک زندگی فعال و تبدیل ورزش به عادت می‌توانید وزن خود را کاهش دهید.

روش اول: ایجاد برنامه‌ی ورزش

کاهش وزن با ورزش

۱- اهداف ورزشی خود را یادداشت کنید. صرفاً نوشتن اهداف، احتمال رسیدن به آن‌ها را افزایش خواهد داد.

  • اهدافی نسبتاً واقع‌بینانه بنویسید. اگر هرگز نمی‌توانید به‌اندازه‌ی دو کیلومتر بدوید، هدف این نباشد که طی یک هفته‌ی آغازین ورزش روزی دو کیلومتر بدوید.
  • یک برنامه ایجاد کنید. بهتر است روزهای معینی برای تمرینات ورزشی داشته باشید. به‌مرور زمان باید مدت‌زمان و دشواری این تمرینات را افزایش دهید.

کاهش وزن با ورزش شنا

۲- تمرینات هوازی شدید انجام دهید. بدن‌سازی هوازی یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های لازم برای سوزاندن کالری و چربی است. با انجام تمرینات هوازی می‌توانید در مدت‌زمان کوتاهی مقدار زیادی کالری بسوزانید.

  • نوعی ورزش هوازی انتخاب نمایید که از آن لذت می‌برید. برخی از انواع ورزش‌های هوازی، پیاده‌روی، شنا، دو و طناب‌زنی هستند.
  • هر بار حداقل بیست دقیقه ورزش هوازی خود را ادامه دهید تا حداکثر فواید آن شامل حال شما گردد.
  • در بین ورزش وقفه داشته باشید. مثلاً به مدت یک دقیقه تا می‌توانید سریع بدوید و سپس دو دقیقه راه بروید. بعد از آن دوباره یک دقیقه با سرعت بدوید و بار دیگر دو دقیقه راه بروید. به‌مرور زمان تعداد تکرار بیشتری به برنامه‌ی خود اضافه نمایید.
  • برای ایجاد وقفه، استفاده از دستگاه‌های ورزشی تردمیل، پله‌نوردی، اسکی فضایی، پاروزنی و دوچرخه ثابت می‌تواند کمک شایانی باشد چراکه با استفاده از آن می‌توان مقدار معینی برای سرعت انجام حرکات ورزشی تعیین نمود.

۳- تمرینات قدرتی را به برنامه اضافه نمایید. گرچه ورزش هوازی سریع‌ترین راه برای خلاص شدن از چربی و سوزاندن کالری است، تمرینات قدرتی نیز بخش مهمی از پایین نگاه‌ داشتن وزن و در عین ‌حال حفظ توده‌ی عضلانی است. هر چه عضلات بیشتری به دست بیاورید، متابولیسم بدن نیز افزایش خواهد یافت.

  • برای انجام تمرینات قدرتی نیازی به باشگاه نیست. از تمرینات مبتنی بر وزن بدن شروع کنید. مثلاً: دراز نشست، شنا، پلانک، برپی و لانژ.
  • به‌تدریج وزنه را به ورزش خود اضافه کنید. انجام حرکاتی با دمبل نظیر جلو بازو و پشت ‌بازو نیز می‌تواند تأثیر ویژه‌ای بر کاهش چربی و تقویت عضلات بازو داشته باشد.

کاهش وزن با ورزش دوچرخه سواری

۴- حرکات ورزشی متنوع انجام دهید اگر هر روز ورزش مشابهی را انجام دهید، احتمالاً کم آورده و خسته می‌شوید و یا دچار رکود در تناسب ‌اندام خواهید شد و وزن بدن به‌سختی کاهش می‌یابد.

  • یک روز در میان ورزش هوازی و قدرتی انجام دهید.
  • ورزش‌های هوازی را عوض کنید. مثلاً یک روز دوچرخه‌سواری طولانی داشته باشید و روز دیگری که قرار است هوازی ورزش کنید، بدوید.
  • در تمرینات قدرتی، یک روز در هفته را به ماهیچه‌های میان‌تنه اختصاص دهید، یک روز به بالاتنه و یک روز هم به پایین‌تنه.

کاهش وزن با ورزش بدنسازی

۵- در یک کلاس ورزشی ثبت‌نام کنید. اگر مقدور باشد، عضویت در یک کلاس تمرینات ورزشی می‌تواند تأثیرات بسیار مطلوبی در برنامه‌ی ورزشی شما داشته باشد.

  • در کلاس، به‌احتمال‌زیاد مربی بیش از آن فشاری که خودتان وارد می‌کنید، شما را تشویق خواهد کرد.
  • مجبور هستید در برابر هم‌کلاسی‌های خود مسئولیت‌پذیری به خرج دهید.
  • اگر هزینه را به‌صورت کلی در ابتدای هر ترم پرداخت کنید، احتمال آنکه به‌طور منظم در کلاس شرکت کنید بیشتر خواهد بود.

روش دوم: پایه‌ریزی سبک زندگی فعال

۱- به‌تدریج ورزش را به زندگی خود اضافه کنید. اگر هنوز ورزش جایگاهی پایدار در زندگی شما ندارد، شیرجه زدن به درون یک برنامه‌ی ورزشی شدید می‌تواند دلسردکننده بوده و حتی به شما آسیب بزند. خلاقیت به خرج داده و روش‌هایی ساده برای اضافه کردن تحرک به فعالیت‌های روزانه‌ی خود پیدا کنید.

  • کارهای منزل و حیاط را انجام دهید. سابیدن، گردگیری، جمع‌کردن برگ‌ها، هرس‌کردن و چمن‌زنی همه روش‌هایی عالی برای سوزاندن کالری هستند. علاوه بر آن بعضی از کارهای روزمره هم به این شکل انجام می‌شود.
  • به هر روش که می‌توانید میزان پیاده‌روی خود را افزایش دهید. خودرو را در فاصله‌ی ۱۵ دقیقه‌ای از محل کار یا در دورترین مکان ممکن در پارکینگ فروشگاه پارک نمایید.
  • هر جا برای مسافت‌های کوتاه مثلاً از درب ورودی نمایشگاه کتاب تا سالن‌های نمایشگاه، سرویس رایگان بود، به‌جای سوار شدن، این مسیر را پیاده بپیمایید.
  • همیشه به‌جای استفاده از آسانسور و پله‌برقی، از راه‌پله استفاده کنید.
  • گرچه این تغییرات بسیار کوچک و ساده به نظر می‌رسند؛ اما به کالری‌های سوزانده ‌شده‌ی شما می‌افزایند.

۲- پیاده‌روی روزانه را اضافه کنید. پیاده‌روی نیاز به امکانات خاصی ندارد و یک روش فوق‌العاده برای لاغری و سلامتی بدون فشار آوردن به بدن به شمار می‌رود.

  • هر جایی می‌توان پیاده‌روی کرد: در اداره و محل کار، در محله یا در پارک. قبل از شروع پیاده‌روی برای مسیر خود برنامه‌ریزی کنید تا بدانید چه مسافتی را قرار است بپیمایید.
  • هر مقدار که می‌توانید و هر چند روز در هفته که امکان‌پذیر باشد راه بروید. سی دقیقه پیاده‌روی در روز مکمل فوق‌العاده‌ای برای برنامه‌ی ورزشی روزانه‌ی شما است.

۳- روش رفت ‌و آمد خود را تغییر دهید. اگر شرایط فراهم باشد، می‌توانید با دوچرخه به سر کار بروید. دوچرخه‌سواری یکی از روش‌های عالی برای اضافه کردن ورزش هوازی به برنامه است.

  • اگر با دوچرخه به سر کار بروید، نه‌تنها پول زیادی بابت هزینه‌ی بنزین صرفه‌جویی می‌کنید، بلکه با مصرف کمتر سوخت، برای محیط‌زیست نیز مفید خواهید بود.

۴- شروع به حرکت کنید. حتی حرکات کوچک مثل ضربات آهسته‌ی نوک پا با ریتم یک موسیقی دل‌انگیز نیز می‌تواند به بهبود تندرستی عمومی شما کمک کند.

  • اگر احساس کردید بدن می‌خواهد تکان بخورد، آن را سرکوب نکنید.
  • انگشتان را تکان دهید، حالت نشستن خود را عوض کنید و با اشیاء دور و بر بازی کنید.
  • وقتی مشغول فکر کردن یا در انتظار هستید، یکجا ننشینید. بایستید و قدم بزنید.

۵- توپ استقامتی بخرید. اگر در محیط اداری مشغول به کار هستید، این‌ یکی از روش‌های ایده‌آل برای انجام حرکات قدرتی در روز کاری به شمار می‌رود.

  • کافی است به‌جای صندلی، روی توپ استقامتی بنشینید.
  • اگر توپ استقامتی را ایده‌ی مناسبی نمی‌دانید، به‌جای آن از میز کار ایستاده استفاده کنید.

 

۶- فرزندان خود یا دیگران را به پارک ببرید. انجام این کار هم مشوقی برای پیاده‌روی رفتن شما است و هم برای فرزند شما یا دیگران مفید خواهد بود.

  • اگر خودتان فرزندی ندارید، می‌توانید به برادر، خواهر، یا دوستان و اقوام پیشنهاد دهید که به‌جای آن‌ها فرزندشان را به پارک یا به گشت‌ و گذار و شهربازی ببرید.
  • موافقت با بیرون بردن فرزندان باعث می‌شود تا نسبت به برنامه‌ی ورزشی خود احساس مسئولیتی بیشتری کنید.
  • می‌توانید با خانواده‌ی خود، به‌ویژه فرزندان، قرار بگذارید که هر جمعه در نزدیک‌ترین پارک جنگلی یا کوهستان پیاده‌روی کنید و ضمن لذت بردن از هوای تازه و طبیعت، انگیزه‌ی بیشتری برای به‌دست آوردن سلامتی داشته باشید.

۷- یک دستگاه ردیاب تناسب اندام بگیرید. یک دستگاه مچی می‌تواند کمک کند میزان افزایش تحرک روزانه‌ی خود را زیر نظر داشته باشید.

  • علاوه بر آن، همیشه دور مچ دست و جلوی چشمان شماست و به شما یادآوری می‌کند که باید تحرک داشته باشید.

روش سوم: یک برنامه‌ی کاهش وزن مبتدی و متعادل را امتحان کنید

۱- حرکات کششی انجام دهید. انجام حرکات کششی پیش از شروع برنامه‌ی ورزشی عادت بسیار خوبی است. این کار کمک می‌کند ماهیچه‌ها شل شوند و از آسیب‌دیدگی آن‌ها پیش‌گیری می‌کند تا بتوانید حرکات ورزشی را طبق برنامه ادامه دهید.

  • چند نمونه از حرکات کششی که می‌توانید امتحان کنید شامل حرکات دایره‌وار بازو، کشش پا، پرس سینه، پارو زنی بازو و خم کردن زانو است.
  • بیست لانژ (خیز به جلو) دور اتاق یا بیرون از منزل انجام دهید. این ورزش کششی حرکتی باعث گرم شدن پاهای شما خواهد شد.
  • صاف بایستید و یک پا را از زانو خم کرده و از پشت با دست بگیرید. تا آنجا که می‌توانید آن را به سمت بدن بکشید و در عین ‌حال تعادل خود را نیز حفظ نمایید. سپس این کار را با پای دیگر انجام دهید. این یک حرکت کششی برای درگیر کردن عضلات چهارگانه است.

 

۲- به مدت ۲۵ دقیقه بدوید و بین دویدن‌ها وقفه ایجاد کنید. در یک برنامه‌ی ورزشی مبتدی، مدت‌زمان دویدن‌ها در هر وقفه می‌تواند کوتاه باشد. این کار را می‌توانید بیرون از منزل با استفاده از یک زمان‌سنج یا بر روی تردمیل انجام دهید.

  • چهار دقیقه پیاده‌روی کرده و سپس به مدت یک دقیقه به‌شدت بدوید. سه بار دیگر به همین ترتیب این کار را تکرار نمایید. سپس بعد از انجام دقیقه‌ی آخر به مدت پنج دقیقه اضافی راه بروید تا آرام‌آرام بدن سرد شود.
  • در میزان قدم‌زنی بین دویدن‌ها دقت لازم را به خرج دهید که حتماً پیاده‌روی سریع باشد.

۳- پنجاه حرکت دراز و نشست انجام دهید. انجام حرکات ورزشی کوچک مبتنی بر وزن بدن پس از دویدن و پیاده‌روی، سوزاندن چربی را سرعت می‌بخشد.

  • روی یک زیرانداز ابری یا حوله‌ی راحت روی کمر دراز بکشید.
  • پاها را صاف روی زمین قرار داده و سپس کمی زانو را خم کنید.
  • می‌توانید بدن را تا نیمی از مسیر به زانو نزدیک کرده و بعد تا روی زمین به عقب بروید. یا می‌توانید کامل تا زانو پیش بروید و به عقب برگردید.

۴- بیست شنای کامل بروید. اگر در ابتدای کار این حرکت دشوار به نظر می‌رسد، می‌توانید آن را اصلاح نمایید. فقط زانو را روی زمین بگذارید و حرکت شنا را انجام دهید؛ اما دقت کنید که بقیه‌ی قسمت‌های بدن باید در یک امتداد قرار گیرند.

  • می‌توانید بیست شنا را یک‌باره یا در دو ست ده‌تایی با کمی استراحت بین دو ست انجام دهید.

۵- به مدت ۳۰ ثانیه حرکت ورزشی پلانک انجام دهید. پلانک یک تمرین خوب در انتهای حرکات ورزشی است؛ زیرا از همه‌ی بدن کار می‌کشد و به این وسیله تمرینات ورزشی خود را با قدرت به پایان می‌رسانید.

  • قرارگیری در وضعیت پلانک شبیه حرکت آغازین شنا قبل از خم کردن بازوان است. باید بدن را مثل تخته، صاف نگاه‌ دارید. می‌توانید این حرکت را کمی تغییر دهید و به‌جای تکیه بر روی کف دست، روی ساعد تکیه کنید.

 

منبع:چطورپدیا

چگونه از ردیاب تناسب اندام بیشترین استفاده‌ی ممکن را ببریم؟

چطور از ردیاب تناسب اندام بیشترین استفاده‌ی ممکن را ببریم؟

فرض کنیم که یک ردیاب تناسب اندام روی مچ دست خود دارید. احتمالاً در مورد بهترین ردیاب‌های تناسب اندام از قبل تحقیق نموده و ردیاب مناسب خود را خریداری کرده‌اید. عالی است! این کار، یک گام بزرگ به سوی سبک سالم زندگی است. اگر هدف فرد از خرید ردیاب تناسبی، تلاش منسجم برای رسیدن به اندام بهتر یا تنها نظارت بر فعالیت‌های کنونی اوست، این ابزار کمک بزرگی بوده و هزینه‌ی آن از حق عضویت بسیاری از باشگاه‌ها ارزان‌تر است.

نکته مهم اینجاست: برای مشاهده‌ی تأثیر این ردیاب‌ها، تنها بستن مچ‌بندهای تناسب اندام به مچ دست و انتظار برای دیدن نتیجه کافی نیست؛ بلکه باید تلاش کنید تا میزان فعالیت روزانه خود را افزایش دهید. هدف این مقاله اطمینان از این مسئله است که فرد طی شش ماه گذشته بیشترین فعالیت ممکن را داشته و دستگاه ردیاب تناسبی وی به جای خاک خوردن در کشو، بخشی از زندگی روزانه وی را تشکیل داده است.

۱- تعیین اهداف و تحقق تدریجی آن‌ها

نظارت بر میزان پیاده‌روی، دویدن یا رکاب زدن، طی مدت کوتاهی می‌تواند انگیزه‌ی فرد را برای تلاش بیشتر افزایش دهد؛ اما برای تداوم این حرکت، تعیین اهداف و پی‌ریزی آرام اما مطمئن آن‌ها، بسیار حائز اهمیت است.

یک نقطه‌ی آغاز مناسب، مشاهده‌ی میزان فعالیت‌های انجام شده طی یک روز یا یک جلسه‌ی تمرین و سپس تلاش برای شکست رکورد خود در جلسه‌ی بعد بوده و این دقیقاً کاری است که توابع ورزش در اپل واچ انجام می‌دهند. همواره به تدریج اهداف خود را پی‌ریزی کرده و از هدف‌های غیرواقعی دوری کنید؛ زیرا شکستی که این نوع اهداف در نهایت در پی دارند، انگیزه‌ی فرد را بیش از بی هدف بودن تخریب می‌کند.

بسیاری از ردیاب‌های تناسب اندام در نرم‌افزار خود قابلیت تعیین هدف و نشانه دارند اما اگر علاقه‌ای به این ردیاب‌ها ندارید، تعداد زیادی برنامه‌ی نرم‌افزاری شخص ثالث وجود دارد که همین کار را به خوبی انجام می‌دهند.

۲- رقابت کنید

راه دیگری برای تحریک انگیزه، رقابت یا حداقل حضور در اجتماع است. در نرم‌افزار ردیاب تناسب اندام، اغلب در کنار بخش اهداف، یک بخش اجتماعی یا حتی گاهی یک انجمن عمومی نیز وجود دارد؛ اما اگر ردیاب شما چنین امکانی ندارد برخی برنامه‌ها دارای مسابقات و جداولی برای ثبت رکوردها بوده و همچنین قابلیت رقابت با سایر افراد، دنبال کردن دوستان و نظر دهی در مورد فعالیت‌های یکدیگر را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

بعلاوه در برخی از این برنامه‌ها فرد می‌تواند وارد مسابقاتی شود که هدف مسابقه‌ تعداد قدم‌های برداشته شده است. برخی ردیاب‌ها این قابلیت را در اختیار کاربران گذاشته و همچنین هر هفته فرد را مقابل افرادی قرار می‌دهد که میزان فعالیت مشابهی داشته‌اند؛ به این ترتیب فرد همواره تشویق و اجبار لازم برای استفاده‌ی مداوم از ردیاب تناسب اندام خود را خواهد داشت.

۳- به خود پاداش دهید

یک پاداش لذت‌بخش، احساس موفقیتی که پس از تمرین‌ سخت همراه با آزاد شدن اندورفین به فرد دست می‌دهد؛ اما یافتن راه‌های دیگر برای پاداش به خود بی‌تأثیر نخواهد بود. قطعاً کسی تمایل ندارد تلاش‌های خود را زایل کند؛ بنابراین پس از کاهش ۵ کیلو وزن، وقفه و کناره‌گیری به عنوان جایزه ایده‌ی خوبی نیست؛ اما می‌توان جوایز دیگری به خود بخشید، مانند یک ساعت نشستن پای کنسول بازی یا خرید کلاهی که مدت‌هاست چشمتان را گرفته است. حتی اگر جایزه‌‌ای که به خود می‌دهیم غذاهای ناسالم باشد، اشکالی ندارد، قطعاً گاهی به تقلب‌های عجیب نیاز داریم؛ اما مهم است بدانیم هدف از پاداش‌هایی که در نظر می‌گیریم آن است که چیزی برای تلاش و حرکت داشته باشیم و پس از سوزاندن مقداری کالری حال اجازه داریم کمی شیرینی نوش جان کنیم.

۴- میزان غذای مصرفی خود را ثبت کنید

ورزش تنها یک بخش از پازل تناسب اندام است. برای دستیابی به یک بدن سالم و حفظ آن، کماکان می‌بایست بر غذای خود نظارت داشته باشیم؛ بنابراین خوب است غذای خود را درست همانند تمرینات ورزشی ثبت کنیم.

متأسفانه، ردیاب به تنهایی قادر به انجام این کار نیست؛ اما برخی از برنامه‌های موجود که با پرداخت هزینه می‌توانیم روی ردیاب نصب کنیم، ابزار این کار را در اختیار ما قرار خواهند داد.

حال اگر نرم‌افزار خود ردیاب چنین قابلیتی ندارد، می‌توان یک برنامه‌ی شخص ثالث مانند کالری شمار کرفس یا خورشاد را دانلود کرد. این برنامه‌ها پایگاه داده‌ای حاوی دستور پخت غذاهای رژیمی، دستورات ورزشی به همراه اطلاعات تغذیه همه‌ی آن‌هاست.

بنابراین غذاهای خود را ثبت کرده و سپس به راحتی هرگونه چربی، کالری و سایر مواد غذایی جذب شده را پیگیری کنید. همان‌طور که ردیابی فعالیت‌ها، فرد را نسبت به میزان فعالیت‌هایی که دارد آگاه کرده و او را رو به جلو سوق می‌دهد، ثبت غذا نیز وی را به صرف غذاهای سالم‌تر متمایل خواهد کرد. با این حال، نیازی نیست که تمام کالری دریافتی روزانه را به طور دقیق محاسبه نمایید. با بهترین میزان تخمین برنامه کنار بیایید، به این ترتیب نسبت به غذایی که میل می‌کنید احساسی به مراتب بهتر از نخوردن غذا خواهید داشت و این سلاح بزرگی در انبار مهمات شما خواهد بود.

۵- به میزان کالری‌های سوزانده شده اعتماد نکنید

گرچه ثبت کالری‌های دریافتی مفید است، اما ترجیحاً نباید به میزان کالری سوزانده شده که توسط ردیاب نمایش داده می‌شود، چندان توجه کرد. صرف‌نظر از این واقعیت که مصرف کالری بخشی از تناسب اندام است، مسئله بزرگ‌تر، دقیق نبودن اعدادی است که توسط ردیاب تولید می‌شوند، زیرا درون این ردیاب‌ها حسگرهای گران‌قیمتی که برای اندازه‌گیری دقیق مورد نیاز بوده تعبیه نشده است. در واقع، طی یک مطالعه انجام شده، برای بسیاری از این ردیاب‌ها چیزی بیش از ۱۵٪ خطای جانبی گزارش شده است.

اگر از یک مانیتور ضربان قلب داخلی استفاده می‌کنید، باید بدانید که اعداد آن همیشه دقیق نخواهند بود. زمانی‌ که میزان کالری‌های خود را می‌شمارید، همواره فرض کنید از مقداری که ردیاب ادعا می‌کند حداقل ۱۵٪ کالری کمتری سوزانده‌اید تا نگران دقیق نبودن این اعداد نباشید.

۶- مچ‌بند را از دست خود باز نکنید

یک ردیاب تناسب اندام تنها در صورتی که روی مچ دست باشد مفید است؛ اما معمولاً هنگام خروج از خانه فراموش می‌کنیم آن را ببندیم خصوصاً اگر به پوشیدن آن عادت نداشته باشیم. سعی کنید تا حد امکان آن را از دست خود بیرون نیاورید. بسیاری از این ردیاب‌ها در برابر آب مقاوم‌اند به این معنی که حتی در حمام نیز قابل استفاده بوده و فقط برای شارژ می‌بایست از مچ باز شوند.

وقتی که ردیاب در حال شارژ است روی تلفن خود یک یادآور تنظیم کنید تا دوباره آن را بپوشید؛ یا سعی کنید آن را هر روز در یک زمان خاص مثلاً شب‌ها شارژ کنید تا تبدیل به یک عادت شود. حتی می‌توان یک ردیاب تناسب اندام تهیه کرد که باتری آن عمر طولانی داشته و به ازای هر یک بار شارژ تا یک ماه قابل استفاده است. این کار نه تنها از همراه بودن مچ‌بند طی هر تمرین اطمینان حاصل می‌کند، بلکه با اعلام گزارش فعالیت‌های روزانه، تصویر کاملی از میزان تحرک فرد به او خواهد داد.

۷- هر فعالیت ناچیزی اثربخش خواهد بود

در طول روز یک مزیت خوب همراه داشتن ردیاب تناسب اندام یادآوری مداوم آن به تحرک بیشتر است. این حرکت صرفاً به معنی دویدن یا رکاب زدن نیست. شاید ناچیز به نظر برسد اما مطمئن باشید که حتی گاهی برخاستن از پشت میز یا استفاده از پله‌ها به جای آسانسور تأثیر خوبی خواهد داشت. بگذارید از داده‌هایی که نیاز بدن به تحرکات ساعتی یا بیشتر را نشان می‌دهند، صحبت نکنم.

این‌ها کارهای کوچکی هستند؛ اما با تکرار هر روزه نتایج چشمگیری به دست خواهد آمد. این مچ‌بند تمامی این تحرکات کوچک را ردیابی کرده و در نهایت تصویر روشنی در اختیار فرد قرار می‌دهد که پیشتر بدون آن قابل رؤیت نبود. حتی اگر تأثیر این مچ‌بندها بر روی تحرک فرد تنها مقداری قدم زدن بیشتر از حد معمول در طول روز است، همچنان ارزشمند بوده و این مچ‌بند تناسب اندامشریک خوبی برای همراهی فرد در طول این فعالیت‌ها خواهد بود.

 

منبع: چطورپدیا

چطور از شر جوش رها شویم؟

چطور از شر جوش رها شویم؟

قابل ذکر است که این مقاله برای درمان جوش‌های متوسط تا خفیف بوده و برای صورت‌های دارای جوش‌های شدید و بسیار چرکین باید به پزشک مراجعه کنید تا پزشک پس از تشخیص علت جوش، درمان مناسب خوراکی یا داروهای موضعی را برای بیمار تجویز نماید.

 

کنترل چربی پوست و حمله جوش با ماسک مناسب

اولین موردی که قصد داریم در چالش پیشگیری و درمان جوش به شما معرفی کنیم، استفاده از ماسک‌هایی است که به کنترل چربی پوست کمک کرده و باعث پیشگیری از حمله جوش می‌گردند.

ماسک فریمن

یکی از ماسک‌های مناسب برای پوست‌های چرب و مستعد جوش، ماسک رس، نعناع، لیمو از برند فریمن (FREEMAN) است. لازم به ذکر است که این ماسک برای پوست‌های چرب و دارای جوش، مختلط و نرمال مناسب بوده و برای پوست‌های خشک و حساس مناسب نیست و افراد دارای پوست‌های حساس باید از ماسک‌های مناسب نوع پوست خود استفاده نمایند.

ماسک مذکور دارای سه ترکیب خاک رس، لیمو و نعناع است. خاک رس برای پاک‌سازی و کم کردن التهاب پوست بسیار مناسب بوده و لیمو به دلیل دارا بودن اسید اسکوربیک، برای کنترل چربی پوست مفید است؛ همچنین نعناع دارای اسید سالیسیلیک بوده و برای جلوگیری از تجمع سلول‌های مرده جلوگیری کرده و سلول‌های مرده قبلی را از روی پوست حذف می‌کند. تجمع این سلول‌ها باعث می‌شود که باکتری‌ها در این مکان‌ها جمع شوند و باعث بروز جوش‌ می‌شوند. از طرفی نعناع ضد التهاب بوده و به همین دلیل برای پوست‌های مستعد و دارای جوش بسیار مناسب است. این ترکیبات باعث می‌شود که منافذ پوست به مرور زمان بسته شده و پوست حالت درخشندگی ناشی از چربی را نداشته باشد.

نحوه استفاده از ماسک صورت

برای استفاده از ماسک، مقدار مورد نیاز از ماسک را درون یک ظرف قرار داده و با استفاده از بروس به آرامی ماسک را بر روی صورت خود پخش نمایید. پوست صورت قبل از استفاده از ماسک باید شسته شده و تمیز باشد. دقت کنید که از این ماسک نباید برای اطراف چشم استفاده گردد زیرا پوست اطراف چشم و لب به شدت حساس بوده و چنین ماسک‌هایی برای این نواحی مناسب نیستند. پس از قرار دادن ماسک بر روی پوست، به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ماسک را بر روی پوست نگه داشته و سپس با روش‌های گفته شده در بخش بعد، به آرامی بشویید.

لازم به ذکر است که استفاده از ماسک در بهبود جوش‌های خفیف مناسب بوده و در پیشگیری از جوش مناسب بوده و کمک کننده است و در واقع درمان اصلی جوش نیست و بسته به میزان شدت جوش‌ها باید راه‌حل مناسب را انتخاب نمایید.

شستشوی صورت

یکی از مهم‌ترین کارهایی که برای پیشگیری و درمان جوش‌های صورت باید انجام شود، نحوه صحیح شستشوی صورت است. یکی از بدترین اتفاقاتی که ممکن است برای صورت جو‌ش‌دار رخ دهد، التهاب پوست نام دارد. شما ممکن است با فشار و ماساژ بیش از حد و با مدت زمان بالا، التهاب را به‌صورت خود القاء کنید. دقت کنید که در زمان شستشو در مدت زمانی کمتر از ده ثانیه و با فشار بسیار ملایم صورت خود را ماساژ دهید تا از التهاب جلوگیری کنید.

بایودرما سبیوم

معرفی محصولات مناسب شستشوی صورت

برای شستشوی صورت شما می‌توانید یکی از محلول‌های پاک کننده برند «بایودرما سبیوم» (BIODERMA Sebium)  و یا «اَون» (Aven) را از بازار تهیه کنید. در آغاز شستشو ابتدا دستان خود را با آب مرطوب کرده و مقداری از محلول را کف دست خود بریزید و دستان خود را ماساژ دهید تا محلول حسابی کف کند، آنگاه کف ایجاد شده را به تمام منافذ پوست صورت خود از پیشانی گرفته تا گونه‌ها و زیر چانه برسانید و به‌آرامی و ملایمت برای ده ثانیه ماساژ دهید. در اینجا نکته قابل ذکر این است که برای پوست‌های چرب و جوشی از هیچ‌گونه «برس شستشوی صورت» (Face Brush) و یا لیف حمام استفاده نکنید و بهترین راه برای شستشوی صورت‌های آسیب‌پذیر استفاده از دستان خودتان است.

Aven

در انتهای شستشو و برای آبکشی صورت پیشنهاد می‌شود که از دوش دستی با فشار آب کم و دمای ملایم، بدون دخالت دست استفاده شود. در ‌صورتی که چنین امکاناتی وجود نداشت، باز هم با دستان خود و به‌آرامی کار آبکشی را انجام دهید.

خشک کردن صورت پس از شستشو

برای شستشوی پوست‌های چرب و جوش‌دار در کنار استفاده از شوینده‌ها و محلول‌های پاک‌ کننده مناسب، یک سری نکات بهداشتی در هنگام خشک کردن پوست را نیز باید رعایت کنید. استفاده از یک حوله برای خشک کردن دست و صورت در خانه شما، آن هم به صورت همگانی، باعث می‌شود که آن حوله به‌سرعت به مکانی برای رشد و تکثیر باکتری‌ها تبدیل شود که این مورد به‌هیچ ‌وجه برای پوست آسیب‌پذیر مناسب نیست و می‌تواند وضعیت جوش‌ها را بدتر کند. لذا این نیاز احساس می‌شود که به جای استفاده مداوم از یک حوله، چهارده عدد حوله کوچک تهیه کنید و در محل شستشوی صورت خود قرار دهید.

شما لازم است روزانه دو بار (و نه بیشتر) صورت خود را بشویید و هر بار از یک حوله برای خشک‌کردن صورت خود استفاده کنید و سپس حوله مصرف شده را در سبدی جداگانه نگ ه‌دارید تا در انتهای هفته تمامی چهارده حوله را با هم بشویید و این‌گونه در وقت خود نیز صرفه‌جویی کنید. با رعایت همین مورد ساده خواهید دید که بسیاری از جوش‌های شما برطرف شده و یا از پیشروی آن‌ها جلوگیری شده است.

 

حال، پس از شستشو نوبت به خشک‌ کردن پوست می‌رسد. همان‌طور که پیش از این ذکر شد، شما باید یک حوله کاملاً تمیز در اختیار داشته باشید و با ملایمت هرچه تمام‌تر پوست خود را خشک کنید. هرگز سعی نکنید که حوله را با فشار زیاد روی پوست خود بکشید و اجازه دهید قطرات آب به‌آرامی جذب حوله شوند. پس از اتمام کار حوله را در سبد حوله‌های چرک قرار‌داده و برای شستشوی بعدی از حوله‌ای تازه استفاده کنید.

درمان‌های دارویی

دوره درمان دارویی جوش‌های ملایم و متوسط را می‌توان با مراجعه به پزشک و تشخیص وی آغاز کرد و یا از برخی داروهای موضعی بدون نیاز به نسخه استفاده نمود. برای درمان جوش‌های ملایم و متوسط روش‌های متفاوتی وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به درمان موضعی با محلول‌های حاوی بنزوئیل پروکساید یا سالیسیلیک اسید و همچنین کرم‌های رتینوئید موضعی اشاره کرد. پزشک با توجه به بافت و ساختار پوست ممکن است تشخیص دهد که راه بهتر برای درمان جوش‌های شما استفاده از آنتی‌بیوتیک موضعی و محلول ضدجوش اریترومایسین است.

 

مرحله بعد مربوط به جوش‌هایی می‌شود که در طبقه‌‌بندی متوسط تا شدید قرار دارند و به‌‌راحتی از بین نمی‌روند. در این موارد، درمان سیستمیک که همان درمان دارویی است، به‌کار می‌رود. در چنین شرایطی معمولاً بیمار با تشخیص پزشک تحت یک دوره درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی از‌‌جمله داکسی‌‌سایکلین و اریترومایسین قرار خواهد‌ گرفت. گاهی نیز تشخیص پزشک مبنی بر استفاده بیمار از داروی اسپیرونولاکتون خواهد بود که برای کنترل هورمون آندروژنیک به کار می‌رود. دلیل این تشخیص، این است که گاهی هورمون‌های داخلی بدن باعث به‌‌وجود ‌آمدن جوش می‌شوند و از طریق این دارو می‌توان ترشح هورمون را کنترل کرد. گاهی نیز قرص‌های ضد‌بارداری دیان برای درمان جوش‌های شدید تجویز می‌شود که مشاهدات نشان داده نتایج  قابل ‌قبولی نیز حاصل شده است.

 

در‌صورتی که بیمار با جوش‌های بسیار شدید و چرکی سر‌و‌کار داشته است که وی را کلافه و مستأصل کرده‌اند، پزشکان با آگاه‌سازی بیمار و ارائه توضیحات در مورد چگونگی مصرف و عوارض جانبی دارو، قرص‌های راکوتان را تجویز می‌کنند. استفاده از این دارو منوط بر آن است که بیمار به‌طور مرتب با پزشک خود در ارتباط بوده و وضعیت خود را به وی گزارش دهد تا از آسیب‌های جدی ناشی از عوارض جانبی دارو در‌ امان بماند.

بنزوئیل پروکساید

نحوه استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید

یکی از روش‌های درمان جوش‌های متوسط تا خفیف، استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید است. دقت کنید که مراحل استفاده از ژل را به دقت دنبال کرده و طبق دستور توضیح داده شده بر روی پوست خود اعمال نمایید. برای آغاز این کار شما ابتدا باید ژل بنزوئیل پروکساید را تهیه کنید که معمولاً بدون نیاز به نسخه در تمامی داروخانه‌ها موجود‌‌‌‌‌‌ است. این ژل با غلظت‌های متفاوت و مقادیر ۵/۲ درصد، ۵ درصد و ۱۰ درصد ارائه می‌شود. این ژل برای صورت و بدن استفاده می‌شود و گاهی ممکن است در فرد مصرف ‌کننده واکنش‌های آلرژیک ایجاد شود که در صورت مشاهده چنین واکنش‌های غیر‌عادی بلافاصله مصرف این ژل را قطع کنید و با پزشک خود تماس بگیرید. البته اگر از دستورالعمل ما پیروی کنید به احتمال فراوان مشکل خاصی پیش نخواهد آمد.

در هفته اول، یک شب در میان، پس از شستشوی صورت مقدار نصف بند‌انگشت از انگشت اشاره را آغشته به ژل بنزوئیل پروکساید کرده و بر روی تمام صورت خود به‌غیر از دور چشم ماساژ دهید. در هفته دوم، همین مقدار ژل را هر شب پس از شستشو بر روی صورت خود قرار دهید. هفته سوم مقدار ژل مصرفی را به بیش از یک بندانگشت افزایش دهید و در هفته چهارم هم به همین ترتیب مقدار ژل مصرفی را تقریباً دو برابر می‌کنیم. در هفته پنجم مقدار ژل مصرفی را به تمام طول انگشت افزایش دهید و تمام صورت را به غیر از پوست دور چشم و دور لب‌ها با ژل به‌آرامی و ملایمت فراوان بر روی پوست قرار دهید. برای اعمال این ژل بر روی صورت باید به مدت سه دقیقه ماساژ دهید و سپس ده تا پانزده دقیقه صبر کنید تا ژل جذب پوست شود. درصورتی که افزایش ژل مصرفی را به همین ترتیبی که ذکر شد انجام ندهید یا مدت زمان ماساژ صورت و فرصت ۱۵ دقیقه‌ای پس از اعمال ژل را رعایت نکنید، نتیجه مورد نظر حاصل نخواهد شد و به‌اصطلاح دوره درمان نیمه‌تمام باقی می‌ماند. لازم به ذکر است که پس از استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید نیازی به شستن صورت نیست و مدت زمان انتظار ۱۵ دقیقه‌ای برای ادامه فرآیند مراقبت پوست است که در ادامه توضیح داده خواهد شد.

درمان جوش‌های صورت

تشریح مراحل روزانه شستشو، درمان و آب‌رسانی

حال که نحوه انجام صحیح اعمال ماسک‌ها، شستشو، خشک کردن و استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید توضیح داده شد، در این بخش از مقاله سه مرحله نگه‌داری از پوست‌های جوش‌دار که شامل شستشوی صورت، استفاده از ژل و پماد ترمیم‌ کننده و آب‌رسانی و مرطوب‌کنندگی پوست است، با جزئیات بیشتری به استحضار شما خواهد رسید. لازم به ذکر است که با رعایت این موارد شما پس از یک ماه قادر به مشاهده نتایج مثبت و بهبود جوش‌های پوست خود خواهید بود و در غیر این صورت، لازم است برای اقدامات بیشتر به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرید.

ابتدا، برای شروع درمان برای تنظیم چربی پوست و جلوگیری از حمله جوش، یک ماسک مناسب مانند ماسک «لیمو نعناع فریمن» (mint+lemon FreeMan) را تهیه کرده و دو بار در هفته یا به تعداد دفعات مورد نیاز و یا بر طبق دستور آن ماسک، استفاده نمایید.

در مرحله دوم، پوست صورت را هر روز دو بار و نه بیشتر، به روشی که در ابتدای مقاله توضیح داده شد، شستشو داده و سپس به آرامی خشک کنید.

در مرحله سوم، در صورتی که استفاده از ماسک یا شستشوی درست و منظم پوست باعث از بین رفتن جوش‌ها نشده است و استفاده از بنزوئیل پروکساید را آغاز کرده‌اید، دستورالعمل اعمال این ژل بر روی صورت را دقیق و گام به گام دنبال کنید. لازم به ذکر است که در مدت استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید، باید روزانه به طور منظم از کرم ضد آفتاب استفاده شود.

 

مرحله پایانی نگه‌داری از پوست‌های جوش‌دار و آسیب دیده که با وجود اهمیت فراوان اغلب نادیده گرفته می‌شود، مرحله مرطوب‌سازی و آب‌رسانی به پوست است. پوست‌های تحت درمان معمولاً به دلیل مصارف دارویی دچار خشکی و التهاب می‌شوند و ما باید با مرطوب ساختن پوست جلوی این خشکی را بگیریم تا درمان سریع‌تر و با کیفیت بهتری انجام شود.

 

پانزده دقیقه پس از ماساژ ژل بنزوئیل پروکساید بر روی پوست خود، حالا فرصت آن رسیده که با استفاده از یک کرم مرطوب‌ کننده مناسب پوست‌های جوش‌دار، عملیات مرطوب‌سازی پوست خود را آغاز کنید. شما باید بدون اینکه ژل بنزوئیل پروکساید را بشویید، کرم مرطوب‌ کننده را به مقدار یک قاشق چای‌خوری به همان ترتیب قبل با دقت و ملایمت فراوان بر روی تمام منافذ پوست صورت خود به غیر از پوست زیر چشم ماساژ دهید.

دلیل اصرار بر اینکه از این ژل و کرم برای پوست زیر چشم استفاده نکنید، این است که این نقطه بسیار حساس‌تر از دیگر نقاط پوست است و برای پوست زیر چشم کرم‌های مخصوص و ملایم‌تری در بازار موجود است. در پایان از شما عزیزان می‌خواهیم که تمامی نکات اشاره شده در این مطلب را جدی بگیرید و حداقل یک ماه با صبر و حوصله برنامه درمانی را پیش ببرید تا نتیجه لازم را کسب کنید.

 

منبع: چطورپدیا