هر آنچه باید در مورد خواص ویتامین C بدانیم

ویتامین C یا اسید ال- اسکوربیک یک ویتامین محلول در آب است و از آنجا که بدن انسان آن را ذخیره نمی‌کند، می‌بایست از طریق غذا و مکمل جذب شود. از مهم‌ترین فواید این ویتامین، خاصیت درمانی آن برای سرماخوردگی معمولی و کمک به جذب آهن است و اغلب مرکبات و گوجه‌فرنگی به‌عنوان منابع غنی این ویتامین شناخته می‌شوند.

نقش ویتامین «سی»  (C) در بدن

نقش ویتامین C در بدن محدود به جذب آهن و بهبود سیستم ایمنی بدن نیست. این ویتامین برای بیوسنتز کارنیتین و کاتکولامین‌ها ضروری است. ویتامین C در کنار نقش کافاکور در امر بیوسنتز کلاژن، مسئول ایجاد و ترمیم بافت پوست، غضروف، لیگامان‌ها و عروق خونی است. ترمیم زخم‌ها و حفظ سلامت استخوان و دندان‌ها بدون این ویتامین امری غیرممکن است.

همچنین این ویتامین به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان در بازسازی مولکول‌های DNA که توسط رادیکال‌های آزاد آسیب دیده است، نقش مؤثری دارد. این مولکول‌های آسیب دیده می‌توانند موجب پیری سریع و بروز طیف وسیعی از مشکلات سلامتی چون سرطان و بیماری‌های قلبی شوند.

فواید ویتامین C

همواره ویتامین C ترکیب مهمی در ساخت محصولات ضدپیری بوده است. خواص آنتی‌اکسیدان این ویتامین از آسیب رادیکال‌های آزاد به پوست جلوگیری کرده و روند پیری آن را کند می‌کنند. نرسیدن مقدار کافی از این ویتامین به بدن منجر به پوستی زبر، خشک و پوسته پوسته خواهد شد.

کمبود ویتامین C با ایجاد پلاک در عروق خونی می‌تواند به‌گونه‌ای منجر به بروز سکته مغزی شود. مطالعه‌ای که طی ۲۰ سال بر روی ۲۰۰۰ نفر از ساکنین روستاهای ژاپن انجام شد، نشان داد که ویتامین C در کاهش خطر سکته مغزی نقش مؤثری دارد. افرادی که در خون خود میزان ویتامین C بالاتری داشتند، ۲۹ درصد کمتر از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به سکته مغزی بودند. مطالعه‌ای که بر ۲۰۶۹۴ از بزرگ‌سالان و طی ۱۰ سال انجام شد نیز یافته‌های مشابهی داشت. به همین ترتیب افرادی که سطح ویتامین C پلاسمایی بالاتری داشتند تا ۴۳ درصد کمتر از سایرین در معرض سکته‌ی مغزی بودند. برخلاف باور عموم، ویتامین C به‌طور متوسط تأثیر چندانی در جلوگیری از سرماخوردگی ندارد. مطالعات نشان داده که ویتامین C در کاهش طول مدت سرما مؤثر است و تأثیر آن در پیشگیری از سرماخوردگی محدود به افرادی است که فعالیت‌های شدید بدنی دارند، مانند ورزشکاران. برای چنین افرادی مصرف منظم ویتامین C تا نیمی از اثرات سرماخوردگی را کاهش خواهد داد.

یکی دیگر از مزایای ویتامین C کاهش استرس و اضطراب است. بنا بر تحقیقات انجام شده، افزایش دوز ویتامین C تا حدود ۵۰۰ میلی‌گرم روزانه، طی ۸ روز تا ۷۱ درصد موجب کاهش کج‌خلقی و تا ۵۱ درصد موجب کاهش میزان اضطراب روانی فرد شد.

توصیه مصرف روزانه

گرچه مزایای ویتامین C متعدد بوده و در بهبود بسیاری از مشکلات سلامتی انسان تأثیر ویژه‌ای دارد؛ اما مورد مصرف آن برای تمام گروه‌های سنی به یک اندازه نیست. مصرف روزانه ویتامین C که به تفکیک گروه سنی توسط آکادمی ملی توصیه شده به شرح زیر است:

کودکان:

• از تولد تا ۶ ماهگی: ۴۰ میلی‌گرم
• نوزادان ۶ تا ۱۲ ماه: ۵۰ میلی‌گرم
• کودکان ۱ تا ۳ سال: ۱۵ میلی‌گرم
• کودکان ۴ تا ۸ سال: ۲۵ میلی‌گرم
• کودکان ۹ تا ۱۳ سال: ۴۵ میلی‌گرم
• دختران نوجوان ۱۴-۱۸ سال: ۶۵ میلی‌گرم
• پسران نوجوان ۱۴-۱۸ سال: ۷۵ میلی‌گرم

بزرگ‌سالان:

• مردان بالای ۱۸ سال: ۹۰ میلی‌گرم
• زنان بالای ۱۸ سال: ۷۵ میلی‌گرم
• زنان باردار ۱۴ تا ۱۸ سال: ۸۰ میلی‌گرم
• زنان باردار بالای ۱۸ سال: ۸۵ میلی‌گرم
• زنان شیرده ۱۴ تا ۱۸ سال: ۱۱۵ میلی‌گرم
• زنان شیرده بالای ۱۸ سال: ۱۲۰ میلی‌گرم

از آنجا که نیکوتین، میزان ویتامین C بدن را کاهش می‌دهد، برای افراد سیگاری مصرف ۳۵ میلی‌گرم بیشتر در طول روز توصیه شده است.

کمبود ویتامین C مسئله‌ای است که ممکن است برای افراد سیگاری، کسانی که تنوع غذایی کمی دارند و افرادی که دارای بیماری‌های مزمن مانند بیماری کلیوی شدید همودیالیز هستند، اتفاق بیافتد. کمبود این ویتامین می‌تواند منجر به بروز بیماری اسکوروی شود که کوفتگی بدن، بی‌قراری و التهاب لثه‌ها را در پی خواهد داشت.

مصرف بیش از حد ویتامین C به سبب میزان سموم پایین، معمولاً خطر جدی به دنبال ندارد. رایج‌ترین عوارض جانبی آن اسهال، حالت تهوع و گرفتگی شکم خواهد بود. میوه‌های تازه و سبزیجات منبع عالی ویتامین C هستند. تنها با مصرف برخی از سبزیجات و میوه‌های خاص به مقدار کم، نیاز روزانه‌ی بدن به این ویتامین تأمین خواهد شد. به‌عنوان مثال، یک نصف فنجان فلفل قرمز خام و شیرین کاملاً نیاز یک روز بدن را تأمین می‌کند. به همین ترتیب، خوردن یک کیوی یا پرتقال منجر به جذب ۱۰۰٪ ارزش روزانه ویتامین C خواهد شد.

غذاهای سرشار از ویتامین C

۱- فلفل قرمز شیرین (۹۵ میلی‌گرم ویتامین در یک نصف فنجان)

اگرچه مصرف فلفل به‌صورت خام سبب جذب بیشتر ویتامین می‌شود؛ اما می‌توانیم فلفل قرمز شیرین را به سالاد مورد علاقه‌مان اضافه کرده یا آن را به‌صورت کبابی مصرف کنیم:

• چند فلفل قرمز را تمیز کنید.
• آن‌ها را با نمک و فلفل سیاه طعم دار کنید.
• فلفل‌ها را به روغن زیتون آغشته کنید.
• روی کوره گرم قرار داده و به مدت ۳ الی ۸ دقیقه تا زمانی که فلفل‌ها نرم شوند کباب کنید.

۲- پرتقال (۷۰ میلی‌گرم ویتامین در یک پرتقال متوسط)

برای حفظ تازگی و ارزش ویتامین موجود در پرتقال، بهتر است آن را تازه یا با آب‌میوه صرف کنیم. دسر سیب‌زمینی توت‌فرنگی و پرتقال را امتحان کنید:

• یک عدد پرتقال و یک مشت توت‌فرنگی را خرد کنید.
• ۳۰ دقیقه قبل از سرو روی آن شیره‌ی ریحان بریزید.

۳- کیوی (۹۱ میلی‌گرم ویتامین در یک میوه)

جدا از صرف این میوه به‌صورت خام و تازه، می‌توان از ترکیب آن با سیب یک اسموتی لذیذ و خوشمزه درست کرد:

• پوست کیوی و سیب را گرفته و آن‌ها را خرد کنید.
• آب پرتقال را بگیرید.
• ۱ قاشق چای‌خوری عسل اضافه کنید.
• آن‌قدر مخلوط کنید تا صاف و یکدست شود.
• خنک سرو کنید.

۴- گریپ فروت (۷۸ میلی‌گرم ویتامین در یک میوه متوسط)

این میوه را خام، با آب‌میوه یا به‌صورت سالاد مرکبات نوش جان کنید.

• گریپ فروت، لیموترش، نارنگی و پرتقال را شسته و آن‌ها را در یک کاسه قرار دهید.
• ۱ قاشق غذاخوری روغن زیتون، ۱ قاشق چای‌خوری نمک، ۱ قاشق غذاخوری آبلیمو، ۱ عدد پیاز کوچک و ۱ عدد لیموترش را در کاسه دیگری مخلوط کنید.
• انتهای یک دسته کاهو را جدا کنید، تکه‌های میوه را روی آن قرار داده و سس چاشنی را روی آن‌ بریزید.

۵- توت‌فرنگی (۸۵ میلی‌گرم ویتامین در یک فنجان)

صرف توت‌فرنگی به‌صورت خام و به‌عنوان بخشی از یک سالاد تازه، بهترین روش خوردن این میوه‌ی لذیذ است.

• توت‌فرنگی، کیوی فلفل، پرتقال و انگور را خرد کنید.
• در یک کاسه جدا، آب پرتقال و عسل را مخلوط کرده و آن را روی میوه‌ها بریزید.
• مخلوط را درون یخچال قرار داده و قبل از سرو با عصاره‌ی برگ خرد شده‌ی نعناع آن را مزه ‌دار کنید.

۶- بروکلی (۱۰۲ میلی‌گرم ویتامین در یک فنجان)

بروکلی کبابی با سیر و لیمو را به‌عنوان یک غذای سالم و سرشار از ویتامین C امتحان کنید:

• گل کلم بروکلی را با روغن زیتون، نمک، فلفل و سیر طعم دار کنید.
• بروکلی‌ها را روی سینی پخت فر پهن کنید.
• ۱۵ الی ۲۰ دقیقه درون فر بپزید.

۷- جوانه‌های کلم بروکسل (۹۶ میلی‌گرم ویتامین در یک فنجان)

این دستور پخت سالم برای طبخ کلم بروکسل را امتحان کنید:

• ۷ الی ۸ دقیقه جوانه‌های بروکسل‌ را بخارپز کنید.
• ۲ قاشق غذاخوری روغن گردو، ۱ قاشق غذاخوری پیاز خرد شده، ¼ قاشق غذاخوری اسانس لیموی تازه رنده شده، ۱ قاشق غذاخوری آبلیمو، ۱ قاشق چای‌خوری خردل دانه کامل، ¼ قاشق چای‌خوری نمک و کمی فلفل برای طعم بهتر را باهم مخلوط کنید.
• جوانه‌ها را به سس اضافه کنید.

۸- کلم‌پیچ (۵۶ میلی‌گرم ویتامین در یک فنجان)

سوپ سیب‌زمینی و کلم‌پیچ یک وعده غذایی آسان و سرشار از ویتامین C است:

• ۱ قاشق غذاخوری روغن زیتون و ۱ قاشق غذاخوری کره را در یک ظرف بزرگ روی حرارت ملایم قرار دهید.
• ½ مغز کلم پیچ، ۳ عدد پیازچه‌ی بریده و خرد شده، ۳ حبه سیر پوست کنده و نصف شده و ½ قاشق چای‌خوری نمک را به آن اضافه کنید.
• اجازه دهید مواد تا ۵ دقیقه بپزند.
• ۴ فنجان آب مرغ، ۵۰۰ گرم سیب‌زمینی و ۳ برگ بو خشک به آن اضافه کنید.
• با مخلوط کن آن‌قدر هم بزنید تا مواد کاملاً صاف و یکدست شود.

۹- گل کلم (۵۲ میلی‌گرم ویتامین در یک فنجان)

گل کلم از منابع دیگر ویتامین C است. برای صرف یک بشقاب کلم سالم، سالاد کلم خامه‌ای را امتحان کنید:

• ۳ فنجان گل کلم کوچک را خرد کرده و با ۱ عدد سیب قرمز شیرین و ۲ فنجان کاهو مخلوط کنید.
• ۵ قاشق سوپ‌خوری سس مایونز کم‌چرب، ۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب، ۱ پیاز کوچک ریز خرد شده و ¼ قاشق چای‌خوری فلفل تازه را در یک کاسه جداگانه باهم مخلوط کنید.
• مواد مایع را روی میوه‌ها بریزید.

۱۰- آب گوجه‌فرنگی (۴۴ میلی‌گرم ویتامین در یک فنجان)

در آخر، آب گوجه‌فرنگی به‌عنوان یکی دیگر از منابع سالم ویتامین C شناخته می‌شود. برای حفظ ارزش ویتامین C، گوجه‌فرنگی خام و آب هویج را امتحان کنید:

• آب ۴ تا ۸ عدد هویج و ۵ تا ۸ عدد گوجه‌فرنگی را گرفته و نوش جان کنید.

مکمل ویتامین C

با وجود آن که بسیاری از متخصصان بهداشت معتقدند ویتامین C از طریق غذا قابل جذب است، طی مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۳ شکل گرفت برآورد شد که میزان ویتامین C که از مواد غذایی جذب می‌شود در مقایسه با میزان جذب شده از طریق مکمل‌ها تفاوت چندانی ندارد. مکمل‌های ویتامین C اغلب به شکل اسید اسکوربیک مقادیر بیشتری از این ویتامین را به بدن می‌رسانند، زیرا ویتامین موجود در غذا ممکن است به علت پخت و پز کاهش یابد. از سوی دیگر، میوه‌ها و سبزیجات حاوی ویتامین C، حداقل حاوی یک ویتامین دیگر نیز هستند، به همین دلیل داشتن یک رژیم سالم غذایی و متنوع همواره بهتر از صرف مکمل‌ها است.

منبع: چطورپدیا

خواص ویتامین آ (A) و نحوه مصرف

ویتامین آ (رتینول، اسید رتینوئیک) یک ماده‌ی مغذی مهم برای کمک به بینایی، رشد، تقسیم سلولی، تولید مثل و ایمنی بوده و همچنین دارای خواص آنتی‌اکسیدانی است. آنتی‌اکسیدان در برابر اثرات رادیکال‌های آزاد و مولکول‌هایی که در اثر بیماری و یا قرار گیری در معرض دود تنباکو و امواج رادیویی در بدن تولید می‌شوند، از سلول‌های بدن محافظت خواهند کرد. رادیکال‌های آزاد به‌نوعی در ظهور بیماری‌های قلبی، سرطان و سایر بیماری‌ها مؤثر هستند.

این ویتامین در بسیاری از غذاها مانند اسفناج و محصولات لبنی یافت می‌شود. منابع دیگر ویتامین آ عبارت‌اند از غذاهای سرشار از بتا کاروتن، مانند سبزیجات برگ سبز، هویج و طالبی. بدن انسان خود بتا کاروتن دریافتی را به ویتامین تبدیل می‌نماید.

تأثیر ویتامین آ به‌عنوان مکمل خوراکی، عمدتاً برای افرادی است که رژیم غذایی ضعیف یا محدود داشته و یا بر حسب شرایطی مانند بیماری پانکراس، بیماری چشم یا سرخک، به این ویتامین نیاز بیشتری دارند. اگر به ویتامین آ به جهت خواص آنتی‌اکسیدانی آن نیازمند هستید، در نظر داشته باشید که مکمل‌ها از مزایای مواد آنتی‌اکسیدان طبیعی موجود در غذا برخوردار نخواهند بود.

مقدار توصیه شده مصرف ویتامین آ، روزانه ۹۰۰ میکروگرم برای مردان بالغ و ۷۰۰ میکروگرم برای زنان بالغ است.

شواهد و مدارک

تحقیقاتی که در رابطه با تأثیر ویتامین آ خوراکی بر شرایط خاص انجام شده، نشان می‌دهد که:

آکنه. دوزهای زیاد مکمل ویتامین آ خوراکی بر روی آکنه اثر نمی‌گذارند.

دژنراسیون ماکولا وابسته به سن. طبق نتایج یک آزمایش گسترده‌ی بالینی، افرادی که در معرض خطر بالای دژنراسیون ماکولا وابسته به سن پیشرفته بودند، توانستند خطر پیشرفت بیماری را با مصرف ترکیبی از ویتامین‌های بتا کاروتن تا ۲۵ درصد کاهش دهند؛ البته نقش بتا کارتوتن در بهبود این بیماری همچنان مشخص نیست!

سرطان. ارتباط بین استفاده از مکمل‌های ویتامین آ و کاهش خطر ابتلا به ریه، پروستات و سایر انواع سرطان‌ها کماکان مشخص نیست.

سرخک. مکمل‌های ویتامین آ برای کودکان مبتلا به سرخک که در معرض خطر کمبود این ویتامین قرار دارند، توصیه می‌شود. تحقیقات نشان داده است که مکمل‌ها، میزان مرگ ناشی از این بیماری را کاهش می‌دهند.

کمبود ویتامین آ. افرادی که کمبود ویتامین آ دارند، بیشتر از سایرین از مکمل‌های ویتامین آ سود می‌برند. کمبود این ویتامین سبب کم‌خونی و خشکی چشم می‌شود. علاوه بر استفاده از مکمل‌های خوراکی، این ویتامین در تولید کرم‌های موضعی برای کاهش چین و چروک، لکه‌های پوستی، زبری و آکنه نیز استفاده می‌شود.

احتیاط مصرف ویتامین آ

یک رژیم غذایی سالم و متنوع در تأمین ویتامین آ بدن نقش مؤثری دارد و در صورتی که به خواص آنتی‌اکسیدانی این ویتامین علاقه‌مند هستید، منابع غذایی بهترین انتخاب ممکن خواهند بود. این حقیقت که مکمل‌های ویتامین آ مزایای مشابه آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی غذا را شامل می‌شوند یا خیر، کماکان اثبات نشده است. مصرف بیش از حد این ویتامین می‌تواند مضر باشد و مقادیر زیاد آن در دوران بارداری ممکن است به نقایص هنگام تولد منجر شود.

ایمنی و عوارض جانبی

مصرف بیش از حد ویتامین آ می‌تواند مضر باشد. یک دوز بالا معادل ۲۰۰۰۰۰ میکروگرم ممکن است عوارض زیر را در پی داشته باشد:

• حالت تهوع
• استفراغ
• سرگیجه
• تاری دید

مصرف روزانه بیش از ۱۰۰۰۰ میکروگرم از مکمل‌های خوراکی ویتامین آ، در درازمدت می‌تواند مشکلات زیر را سبب شود:

• نازکی استخوان
• مشکلات کبد
• سردرد
• اسهال
• حالت تهوع
• سوزش پوست
• درد مفاصل و استخوان‌ها
• نقایص هنگام تولد

اگر باردار هستید و یا قصد بارداری دارید، پیش از مصرف ویتامین A با پزشک خود صحبت کنید. مصرف بیش از حد این ویتامین در دوران بارداری می‌تواند به نقایص هنگام تولد منجر شود.

تداخلات داروئی

داروهای ضد انعقاد خون. مصرف خوراکی مکمل‌های ویتامین آ در طول مصرف این داروها که جهت جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می‌شوند، می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.

بکساروتن (تارگرتین). مصرف مکمل‌های ویتامین A در هنگام استفاده از این داروی سرطانی، خطر بروز عوارض جانبی دارو مانند خارش و خشکی پوست را تشدید می‌کند.

داروهای هپاتوتوکسیک. مصرف دوزهای بالای مکمل‌های ویتامین آ به کبد آسیب می‌رساند. ترکیب مقادیر زیاد این مکمل‌ها با داروهای دیگری که خود به کبد آسیب می‌رسانند، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های کبد را افزایش دهد.

اورلستات (آللی، زنیکال). این داروی کاهش وزن می‌تواند منجر به کاهش جذب ویتامین آ از منابع غذایی شود و احتمالاً پزشک معالج به بیمار توصیه کند تا در طول دوره‌ی این داروها، مولتی‌ویتامین، ویتامین آ و بتا کاروتن نیز مصرف نماید.

رتینوئید‌ها. هرگز این داروهای تجویزی خوراکی را با مکمل‌های ویتامین آ در یک زمان مصرف نکنید. این کار می‌تواند منجر به خطر افزایش بیش از حد ویتامین آ خون شود.

منبع: چطورپدیا

بایدها و نبایدهای شستن دست ها

شستن دست راهی آسان برای جلوگیری از انتقال بیماری‌ها است. یاد بگیرید چه زمانی دست خود را بشویید، چگونه از ضدعفونی‌کننده‌ها استفاده کنید و چگونه کودکان خود را به انجام این کار عادت دهید.

شستشوی مرتب دست یکی از بهترین راه‌های پیشگیری از بیماری و انتقال آن به دیگران است. ببینید چه زمانی باید دست خود را بشویید و شکل صحیح انجام این کار چیست.

زمان مناسب شستن دست‌ها

هنگامی که افراد، سطوح و اشیاء را در طول روز لمس می‌کنید، جرم‌هایی روی دست شما انباشته می‌شود. با لمس چشم، بینی یا دهان ممکن است به این جرم‌ها آلوده شوید یا آن‌ها را به دیگران انتقال دهید. گرچه غیرممکن است بتوان دست را همیشه عاری از جرم نگاه داشت؛ اما شستشوی مرتب آن می‌تواند انتقال باکتری، ویروس و میکروب‌های دیگر را کاهش دهد.

همیشه قبل از انجام کارهای زیر دست خود را بشویید

• آماده کردن غذا یا خوردن آن
• رسیدگی به جراحات یا پرستاری از بیمار
• گذاشتن یا برداشتن لنز

همیشه بعد از انجام کارهای زیر دست خود را بشویید

• آماده‌سازی غذا
• استفاده از توالت یا عوض کردن پوشک
• لمس حیوانات، غذا یا فضولات آن‌ها
• فین کردن، سرفه کردن یا عطسه زدن
• رسیدگی به جراحات یا پرستاری از بیمار
• دست زدن به زباله
• همچنین زمانی که کثیف بودن دست‌ها قابل رویت است، آن‌ها را بشویید.

از صابون آنتی‌باکتریال استفاده نکنید

صابون‌های آنتی‌باکتریال نظیر صابون‌هایی که حاوی تری‌کلوسان هستند، نسبت به صابون معمولی قدرت بیشتری در کشتن جرم ندارند. استفاده از صابون آنتی‌باکتریال حتی ممکن است به افزایش باکتری‌های مقاوم به عناصر آنتی‌باکتریال محصول نیز منجر شود و در آینده کشتن این جرم‌ها را بیش از پیش دشوار سازد.

سازمان غذا و دارو آمریکا در سال ۲۰۱۶ قانونی به تصویب رساند که طبق آن فروش محصولات شوینده‌ی ضدعفونی‌کننده‌ی حاوی اکثر مواد اولیه‌ی فعال آنتی‌باکتریال، شامل تری‌کلوسان و تری‌کلوکاربان، به مصرف‌کنندگان ممنوع است. این محصولات صابون‌های مایع، فومی و ژلی، قالب صابون و شوینده‌ی بدن را شامل می‌شوند.

روش شستن دست

معمولاً بهترین حالت شستشوی دست ، استفاده از صابون و آب است. این مراحل را رعایت نمایید:

۱- دست خود را با آب جاری، گرم یا سرد، خیس کنید.

۲- دست خود را به حالت فنجانی نگاه دارید و صابون مایع، قالبی یا پودری را روی آن بریزید.

۳- کف ایجاد کنید.

۵- کف دست‌ها را محکم به مدت حداقل ۲۰ ثانیه به هم بمالید. فراموش نکنید که همه‌ی سطوح دست، شامل پشت آن، مچ‌ها، بین انگشتان و زیر ناخن‌ها را نیز تمیز نمایید.

۶- با دقت کل دست را آبکشی کنید.

۷- با استفاده از حوله‌ی تمیز، دست را خشک نمایید.

۸- از حوله برای بستن شیر آب استفاده کنید.

روش استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های دست با پایه‌ی الکل

ضدعفونی‌کننده‌های دست بر پایه الکل، بدون نیاز به آب، در مواقعی که صابون و آب در دسترس نباشد، جایگزین قابل‌قبولی هستند. اگر از ضدعفونی‌کننده‌ی دست استفاده می‌کنید، دقت کنید که محصول حتماً حاوی حداقل ۶۰% الکل باشد. مراحل زیر را رعایت نمایید:

• به مقدار کافی از محصول در کف دست بریزید تا کاملاً هر دو دست را خیس نمایید.
• دست‌ها را به هم بمالید و همه‌ی سطوح آن را پوشش دهید تا وقتی که کاملاً خشک شود.

کودکان نیز باید دست‌هایی تمیز داشته باشند

با تشویق کودکان به شستن مرتب دست‌ها، کمک کنید سالم بمانند. به همراه کودکان، دست خود را بشویید تا به آنها نشان دهید چگونه می‌توان این کار را انجام داد. برای آنکه عجله نکنند، پیشنهاد کنید به اندازه‌ی دو بار خواندن آواز «تولدت مبارک» دست خود را بشویند. اگر قد کودک به روشویی یا سینک نمی‌رسد، یک چهارپایه‌ی پله‌دار می‌تواند کار شما را راحت کند.

ضدعفونی‌کننده‌های الکلی هم برای کودکان و هم بزرگسالان مناسب هستند، به‌ویژه زمانی که صابون و آب در دسترس نباشد؛ اما باید حتماً هنگامی که کودک خردسال شما از ضدعفونی‌کننده‌های الکلی استفاده می‌کند، نظارت کافی را داشته باشید. خوردن این مواد می‌تواند به مسمومیت الکلی منجر شود. بعد از استفاده، ظرف آن را در جایی مناسب و ایمن نگاه دارید.

روشی ساده برای سالم ماندن

شستشوی دست از نظر پیشگیری از بیماری، بسیار سودمند است. عادت کردن به این کار می‌تواند نقشی اساسی در حفظ سلامتیایفا نماید.

منبع: چطورپدیا

ویتامین ب ۶: ویتامین محبوب سلامت مغز

ویتامین ب۶ (پیریدوکسین) یکی از مواد اساسی مورد نیاز برای تقویت مغز و حفظ سلامت اعصاب و سیستم ایمنی محسوب می‌شود.

مهم‌ترین منابع غذایی حاوی ویتامین ب ۶ عبارت‌اند از سیب‌زمینی، نخود، ماهی و موز. امکان تأمین این ویتامین به عنوان یک مکمل غذایی به شکل کپسول، قرص یا محلول نیز وجود دارد.

افراد دارای مشکلات کلیوی یا اختلالات روده‌ی کوچک بیش از بقیه در خطر کمبود ویتامین ب۶ قرار دارند. برخی بیماری‌های ژنتیکی بخصوص و داروهای صرع نیز زمینه‌ساز کمبود ویتامین ب۶ هستند. کمبود گلبول‌های قرمز خون برای انتقال اکسیژن (کم‌خونی)، سرگیجه، افسردگی و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن از دیگر مشکلات ناشی از کمبود ویتامین ب۶ هستند.

کمبود ویتامین ب۶ غالباً با کمبود سایر ویتامین‌های گروه ب از جمله ویتامین ب۹ (فولات) و ویتامین ب۱۲ همراه خواهد شد.

مقدار ویتامین ب۶ مورد نیاز برای افراد بزرگ‌سال چیزی در حدود ۱٫۳ میلی‌گرم در روز است.

دستاوردهای تحقیقاتی

تحقیقات در مورد استفاده از ویتامین ب۶ نتایج زیر را نشان می‌دهد:

• بیماری‌های قلبی – عروقی و سکته: ویتامین‌های ب۶، ب۹ و ب۱۲ مجموعاً بالا رفتن هوموسیستین خون از سطح مجاز را تحت کنترل خود قرار می‌دهند. بالاتر رفتن این ماده از سطح مجاز خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر، تحقیقات مختلف این موضوع را اثبات ننموده اند که مصرف این مکمل‌ها خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی را کاهش خواهد داد.
• بیماری صبحگاهی (خستگی صبحگاهی): وجود مقدار کافی از ویتامین ب۶ در بدن از شکل‌گیری بیماری صبحگاهی در زنان باردار جلوگیری می‌کند. مصرف این مکمل‌ها یکی از درمان‌های رایج برای بیماری صبحگاهی هستند.
• سندروم پیش‌ از قاعدگی (PMS): شواهدی وجود داشته مبنی بر اینکه ویتامین ب۶ علائم سندورم پیش‌قاعدگی را کاهش می‌دهد. البته این مطالعات فاقد کیفیت لازم هستند.
• کم‌خونی سیدروبلاستیک: ویتامین ب۶ برای رفع این کم‌خونی‌های ژنتیکی مؤثر هستند.

نکات تکمیلی

ویتامین ب۶ در حالت کُلی بی‌خطر است.

رژیم سالم و متنوع، ویتامین ب۶ مورد نیاز اکثر افراد را تأمین می‌کند. استفاده از مکمل ویتامین ب۶ برای افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی، گوارشی/جذبی و سایر بیماری‌های خاص ضروری است.

مکمل‌های ویتامین ب۶ برای پیشگیری از واکنش‌های نامطلوب با آنتی‌بیوتیک‌های سیکلوسرین و درمان کم‌خونی‌های ژنتیکی مؤثر هستند. مصرف مقدار بالایی از ویتامین ب۶ ضرر نخواهد داشت.

عوارض مصرف میزان بالایی از ویتامین ب۶:

• عدم کنترل عضلانی یا هماهنگی در حرکت‌های اختیاری
• زخم‌های پوستی دردناک
• ناراحتی در ناحیه‌ی شکم مانند درد شکم و تهوع
• حساسیت به نور خورشید
• بی‌حسی
• کاهش توانایی تشخیص درد یا دماهای بسیار گرم/ سرد

تداخلات دارویی

در صورتی که داروهای زیر را مصرف می‌کنید بهتر است قبل از مصرف ویتامین ب۶ با پزشک خود مشورت کنید. برخی تداخلات دارویی عبارت‌اند از:

• آلترتامین (هگزالن): مصرف هم‌زمان ویتامین ب۶ و هگزالن (داروی مخصوص شیمی‌درمانی) اثر آن را کاهش می‌دهد. به‌ویژه زمانی که با داروی سیپلاتین نیز ترکیب شود.
• باربیتورات‌ها: مصرف هم‌زمان ویتامین ب۶ و داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم عصبی مرکزی، شدت و مدت زمان اثرگذاری دارو را کاهش خواهد داد.
• داروهای ضد سکته‌ی مغزی: مصرف هم‌زمان ویتامین ب۶ با فسفنیوتین یا فنیتویین مدت زمان و شدت تأثیر دارو را کاهش خواهد داد.
• لوودوپا: از مصرف هم‌زمان ویتامین ب۶ و این داروی ضد پارکینسون اجتناب کنید. مصرف هم‌زمان با کاهش اثرگذاری همراه خواهد شد.

منبع: چطورپدیا

علائم و علل تومور مغزی گلیوما

گلیوما یک نوع تومور است که در مغز و طناب نخاعی ایجاد می‌شود. گلیوماها در بخش سلول‌های پشتیبان چسبنده (سلول‌های گلیال) که سلول‌های عصبی را احاطه کرده، ایجاد می‌شوند. وظیفه‌ی این سلول‌ها کمک به سلول‌های عصبی است.

سه نوع از سلول‌های گلیال هستند که می‌توانند تومور تولید کنند. گلیوماها با توجه به نوع سلول گلیال درگیر در تومور و نیز ویژگی‌های ژنتیکی تومور طبقه‌بندی می‌شوند؛ که بر اساس آن می‌توان پیش‌بینی کرد که تومور در طول زمان چگونه رفتار می‌کند و چه روش‌های درمانی برای آن تجویز شود.

انواع تومورهای گلیوما

انواع گلیوما عبارت‌اند از:

• آستروسیتوما: شامل آستروسیتوما، آناپلاستیک آستروسیتوما و گلیوبلاستوما است.
• اپندیموما: شامل آناپلاستیک اپندیموما، میوکسی پاپیلاری اپندیموما و سوبپندیموما است.
• اولیگودندروگلیوما: شامل اولیگواندروگلیوما، آناپلاستیک اولیگودندروگلیوما و آناپلاستیک اولیگوآستروسیتوما است.

گلیوما می‌تواند بر عملکرد مغز شما تأثیر مخرب بگذارد و با توجه به موقعیت و میزان رشد آن تهدیدکننده حیات باشد.

گلیوماها یکی از رایج‌ترین انواع تومورهای مغزی محسوب می‌شوند.

پزشک با توجه به نوع گلیوما روش درمانی را تجویز می‌کند. رایج‌ترین گزینه‌های درمانی گلیوما عبارت‌ از جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، درمان هدفمند و درمان مبتنی بر آزمایشات بیمارستانی هستند.

علائم

علائم گلیوما با توجه به نوع و اندازه‌ی تومور، محل قرار گرفتن و بزرگی آن متفاوت هستند.

علائم و نشانه‌های گلیوما عبارت‌اند از:

• سردرد
• حالت تهوع
• حس سردرگمی و کاهش توانایی مغزی
• از دست دادن حافظه
• تغییر شخصیت و پرخاشگری
• بی‌اختیاری ادراری
• مشکلات بینایی مانند تاری دید، دید دوگانه و از دست دادن دید محیطی
• مشکلات تکلم
• حمله‌ی عصبی، به ویژه در افرادی که سابقه‌ی حمله‌ی عصبی ندارند

زمان مراجعه به دکتر

در صورت مشاهده‌ی هر یک از این علائم به پزشک متخصص مراجعه کنید.

علت بروز گلیوما

همانند اکثر تومورهای مغزی، علت ایجاد گلیوما نامعلوم است؛ اما برخی عوامل خطر ابتلا به گلیوما را افزایش می‌دهند. این عوامل عبارت‌اند از:

• سن: با افزایش سن احتمال ابتلا به تومور مغزی افزایش می‌یابد. گلیوما عمدتاً در افراد بزرگ‌سال بین ۴۵ تا ۶۵ سال شایع است. با این حال، تومور مغزی می‌تواند در هر سنی رخ دهد. انواع خاصی از گلیوما مانند اپندیوموما و پیلوسیتیک آستروسیتوما در کودکان و نوجوانان شایع‌تر هستند.
• قرار گرفتن در معرض اشعه: افرادی که در معرض تابش نوعی اشعه به نام اشعه یونیزه قرارگرفته باشند، احتمال ابتلا به گلیوما در آن‌ها افزایش می‌یابد. نمونه‌هایی از اشعه یونیزه عبارت‌اند از پرتودرمانی که فرد بیمار به منظور درمان سرطان در معرض اشعه رادیواکتیو و بمب‌های اتمی قرار می‌گیرد.

اثر منفی میدان‌های الکترومغناطیسی یا امواج ماکروویو بر سلامت انسان هنوز به اثبات نرسیده است. در رابطه با اثر مخرب تلفن همراه نیز نتیجه‌گیری قطعی حاصل نشده است.

برخی مطالعات تأثیر استفاده از تلفن همراه روی ایجاد نوعی تومور مغزی به نام «نرومای صوتی» را اثبات کرده‌اند. از طرف دیگر، بسیاری از مطالعات نیز هیچ گونه رابطه‌ی معناداری را کشف نکرده‌اند. با توجه به نوپا بودن فناوری تلفن همراه، انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری است. در صورتی که در این زمینه نگرانی دارید بهتر است میزان استفاده‌ی خود از تلفن همراه را محدود کنید. قرار دادن گوشی روی حالت بلندگو یا استفاده از هندزفری به دور نگه داشتن گوشی از سر کمک خواهد کرد.

• سابقه‌ی خانوادگی: با اینکه گلیوما به ندرت در گروه بیماری‌های ارثی دسته‌بندی می‌شود، اما وجود سابقه‌ی گلیوما در سایر افراد خانواده خطر ابتلا به این بیماری را به دو برابر افزایش خواهد داد. برخی از ژن‌ها با ایجاد گلیوما ارتباط ضعیفی دارند؛ اما برای نتیجه‌گیری‌های دقیق‌تر بین تغییرات ژنتیکی و تومور مغزی نیاز به مطالعات بیشتری می‌باشد.

منبع: چطورپدیا