علائم بیماری آنوریسم مغزی و درمان آن

در آنوریسم مغزی ، توده‌ای متراکم در رگ‌های خونی مغز ایجاد می‌شود. در این عارضه، بیمار احساس می‌کند که توده‌ای در مغز ایجاد شده است.

هنگام بروز آنوریسم مغزی، خون از رگ‌های مغز به داخل محیط جمجمه جاری می‌شود. آنوریسم مغزی در فضای بین مغز و بافت‌های نازک اطراف ایجاد می‌شود. از این نوع خون‌ریزی‌ها تحت عنوان خون‌ریزی زیر عنکبوتیه (Sub Arachnoid) یاد می‌شود.

آنوریسمی که با پارگی رگ‌های مغز همراه است، حیات بیمار را تهدید می‌کند و نیازمند درمان فوری پزشک است.

توجه داشته باشید که اکثر آنوریسم‌های مغزی دچار پارگی رگ‌ها نمی‌شوند و عوارض بیماری نیز به‌زودی ظاهر نمی‌شوند. معمولاًبیماری آنوریسم‌ در حین اجرای سایر آزمایشات پزشکی شناسایی می‌شوند.

در صورتی که آنوریسم‌های فاقد پارگی رگ‌ها به‌موقع شناسایی شوند، از آسیب‌های بعدی جلوگیری به عمل می‌آید. با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین گزینه را انتخاب کنید.

خطرات آنوریسم مغزی

آنوریسم بدون هیچ‌گونه علائم جدی گسترش می‌یابد اما معاینات مستمر از شیوع بیماری جلوگیری خواهند نمود.

علائم بیماری آنوریسم مغزی

۱- آنوریسم با پارگی رگ‌ها. یک سردرد شدید و ناگهانی نشانه‌ی اصلی آنوریسم با پارگی رگ‌ها است. برای بسیاری از افراد اینسردرد بدترین سردردی است که تا به حال تجربه کرده‌اند.

رایج‌ترین علائم آنوریسم با پارگی رگ‌ها عبارت‌اند از:

• سردردهای شدید و ناگهانی
• حالت تهوع
• گرفتگی بینی
• تار شدن یا دوگانگی بینایی
• حساسیت به نور
• حملات عصبی
• افتادگی پلک‌ها
• کاهش سطح هوشیاری
• سرگیجه

۲- آنوریسم با پارگی جزئی. در برخی مواقع آنوریسم با پارگی جزئی رگ‌های خونی همراه می‌شود. در این حالت بیمار ممکن است دچار سردرد ناگهانی و شدید شود. معمولاً پس از پارگی جزئی بر شدت خونریزی افزوده می‌شود.

آنوریسم بدون پارگی رگ‌ها

آنوریسم مغزی بدون پارگی رگ‌ها هیچ گونه علائمی را به دنبال نخواهد داشت. در صورتی که این آسیب‌دیدگی پیشرفت کند، فشار وارده به بافت‌ها و اعصاب نیز افزایش خواهد یافت. در این حالت علائم زیر پدید می‌آیند:

• درد در قسمت بالا و پایین یک چشم
• بزرگ شدن مردمک چشم
• ضعیف شدن قدرت بینایی و دوگانگی دید
• بی‌حسی یک سمت صورت

زمان مراجعه به پزشک

در صورتی که درد بسیار شدید و ناگهانی را تجربه نمودید، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

اگر همراه فردی هستید که دارای علائم سردرد شدید، حملات عصبی یا بی‌هوشی است بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.

آنوریسم مغزی به دلیل کاهش قطر دیواره‌ی رگ‌ها ایجاد می‌شود. این عارضه اغلب به شکل شاخه‌هایی از جریان‌ها در رگ‌های خونی آسیب دیده نمایان می‌شود.

هرچند امکان ایجاد آنوریسم در تمامی قسمت‌های مغز وجود دارد؛ اما رگ‌های بخش تحتانی مغز محل رایج تشکیل آن محسوب می‌شود.

علل ایجاد آنوریسم

علل واقعی ایجاد این بیماری ناشناخته هستند، اما تعدادی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به آن را افزایش دهند.

عوامل بیماری‌زا

برخی عوامل می‌تواند موجب ضعیف شدن دیواره‌ی رگ‌ها شود و در نتیجه احتمال ابتلا به آنوریسم افزایش می‌یابد. آنوریسم در افراد بزرگ‌سال بیشتر از کودکان است. همچنین احتمال ابتلا در زنان بیشتر از مردان است.

عواملی که در گذر زمان احتمال ابتلا به آنوریسم را افزایش می‌دهند

این عوامل عبارت‌اند از:

• سن بیشتر
• سیگار کشیدن
• فشار خون بالا
• مصرف مواد مخدر به‌خصوص کوکائین
• مصرف بیش از حد نوشیدنی‌های الکلی

بعضی آنوریسم‌ها پس از ضربه‌ی فیزیکی به سر یا انواع خاصی از عفونت‌های خونی (آنوریسم مایکوتیک) ایجاد می‌شوند.

عوامل بیماری‌زا در زمان تولد

برخی عوامل خاص که به زمان تولد مربوط می‌شوند، خطر ابتلا به آنوریسم را افزایش می‌دهند. این عوامل عبارت‌اند از:

• ناهنجاری‌های مادرزادی در بافت‌های پیوندی: برای مثال سندروم اهلرز – دنلوس که به ضعف جداره‌ی رگ‌های خونی می‌انجامد.
• کیست کلیوی: یک بیماری مادرزادی که بافت‌های کلیوی را مملو از مایعات کرده و متعاقباً به افزایش فشار خون می‌انجامد.
• ناهنجاری در رگ‌های جمجمه: اتصالات نامناسب بین سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌های بافت‌های اطراف جمجمه که از عبور عادی خون در رگ‌ها جلوگیری می‌نماید.
• سابقه‌ی بیماری‌های آنوریسم: هنگامی‌که سابقه‌ی بیماری در والدین، برادر، خواهر یا کودکان وجود داشته باشد.

مشکلات جانبی

هنگامی‌که آنوریسم مغزی با پارگی ایجاد شود، خونریزی معمولاً فقط چند ثانیه طول می‌کشد. ادامه‌ی خون‌ریزی می‌تواند باعث آسیب جدی به سلول‌های اطراف شود. فشار داخل جمجمه نیز افزایش می‌یابد. در صورتی که فشار داخل جمجمه از حد مجاز بالاتر برود، جریان خون و اکسیژن در مغز دچار اختلال می‌شود و در نتیجه احتمال وقوع بی‌هوشی یا حتی مرگ وجود دارد. مهم‌ترین عوارض ناشی از آنوریسم با پارگی رگ‌ها عبارت‌اند از:

• خونریزی مجدد: آنوریسم با پارگی کامل یا جزئی رگ‌ها در خطر خون‌ریزی مجدد قرار دارد. در این حالت، آسیب وارد شده به سلول‌های مغزی افزایش می‌یابد.
• انقباض ناگهانی رگ‌ها :(Vasospasm)ممکن است پس از آنوریسم، رگ‌های خونی مغز به‌شدت باریک شوند. در این شرایط جریان وارد شونده به مغز کاهش یافته و آسیب وارد شده به سلول‌ها بیش از پیش افزایش خواهد یافت.
• هیدروسفالی: هنگامی‌که آنوریسم با پارگی رگ‌ها در فضای بین مغز و بافت‌های اطراف ایجاد شود، در بسیاری از مواقع پارگی ایجاد شده از جریان سیالات پیرامونی مغز (سیال مغزی نخاعی) جلوگیری می‌کند. در این وضعیت، سیال مغزی نخاعی زیادی در یک ناحیه‌ی مغز انباشته می‌شود که با افزایش فشار و آسیب به مغز همراه است.
• کم‌سدیمی خون (هیپوناترمی): خونریزی زیر عنکبوتیه ناشی از پارگی رگ‌ها می‌تواند تعادل سدیم در خون را مختل کند. علت ایجاد این وضعیت، آسیب دیدن هیپوتالاموس مغز است. این قسمت از مغز در مجاورت بخش تحتانی مغز قرار می‌گیرد.

منبع: چطورپدیا

چگونه با احساس پریشانی مقابله کنیم؟

ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که میزان بهره‌وری به بیشترین حد ممکن رسیده است. به هرکجا می‌نگریم مقالات و کتاب‌هایی در ارتباط با موضوعات ذیل به چشم می‌خورد: چطور میزان بهره‌وری خود را افزایش دهیم، چطور هرروز ۲۷ ساعت کاری را در ۲۴ ساعت بگنجانیم، چطور کار خود را سرعت بخشیم و آموزش‌های دیگر برای کسب موفقیت‌های بیشتر و بیشتر. در ارتباط با موضوعات ذکر شده یک عارضه جانبی وجود دارد. ما انسان‌ها اگر در آن واحد مشغول چندین کار باهم نباشیم، احساس تنبلیمی‌کنیم. اگر چندین کار را باهم پیش نرانیم احساس ضعف و سستی خواهیم داشت. خود را با کسانی که فکر می‌کنیم بیشتر کار می‌کنند، بیشتر در حال پیشرفت هستند و دست آوردهای بیشتری دارند، مقایسه نکنیم و ذهن را به مرز دیوانگی نرسانیم. وقتی کار زیادی برای انجام داریم، احساس پریشانی خواهیم داشت. «کار زیاد» چیزی است که همیشه از خود انتظار داشته‌ایم و نهایتاً این کار زیاد سبب احساس فشاری می‌شود که کنترل آن از دست ما خارج است. در نتیجه‌ی این فشار، نهایتاً با احساس خشم، کج‌خلقی، اضطراب، شک و درماندگی به آن پاسخ می‌دهیم.

به‌ویژه فصل زمستان پراسترس‌ترین زمان سال است. در میان تعطیلات، امتحانات، دورهمی‌های خانوادگی و احساس گناه فراگیر مربوط به اتمام یک سال دیگر، با غرق شدن در فکر کارهایی که می‌بایست انجام می‌شد و نشد، به‌سادگی تسلیم احساس مغلوب بودن و پریشانی خواهیم شد؛ اما با به‌کارگیری نکات زیر، نه‌تنها کارهای مهم را به‌طور کامل به پایان خواهیم رساند، بلکه همه‌ی آن‌ها را در عین خوش‌فکری و خرد انجام می‌دهیم.

الگوی فکری خود را تغییر دهید و افکار منفی را متوقف کنید

زمانی که در احساس پریشانی غرق می‌شویم، قبل از هر چیز شروع به منفی‌بافی و پرخاشگری کرده که در وهله‌ی اول چرا مسئولیت آن مسئله باید به عهده‌ی ما باشد! اولین کاری که باید انجام شود، توقف فوری افکار منفی است. در عوض، می‌بایست بر روی نکات مثبت مسئله تمرکز کنیم. اگر در ترافیک گیر کرده‌ایم، خوشحال باشیم که وقتی پیدا شده که می‌توانیم صرف خود کنیم. اگر به اتمام ضرب‌الاجلی کارها عادت کرده‌ایم، به این فکر کنیم که چه فرد خوش‌شانسی هستیم که یک هدف داشته و به سمت آن حرکت می‌کند. اگر فکر امتحانات نهایی ما را نگران کرده، به این فکر کنیم که چقدر خوشبخت هستیم که فرصت تحصیلات عالی به ما داده شده است. پس از تغییر الگوهای فکری، باید به خود بگوییم «از پس این کار بر می‌آیم»؛ آن‌قدر این جمله را تکرار کرده تا به‌طور کامل آن را باور کنید و به این ترتیب بیش از نصف مسیر مقابله با احساس پریشانی را طی کرده‌ایم.

یک نفس عمیق بکشید و یا وضعیت ایستادن خود را تغییر دهید

هنگامی که تحت فشار استرس قرار می‌گیریم، اتفاقات خاصی در بدن رخ می‌دهد. نفس‌های کم‌عمق و سطحی می‌کشیم، غوز می‌کنیم، عصبی و هیجان‌زده شده و تمام این تنش‌ها به‌نوبه خود سبب افزایش میزان استرس خواهند شد. آرام باشید! صاف بایستید و حداقل ده نفس عمیق و تمیز فرو بکشید. لبخند را، هرچند به‌اجبار روی لب‌های خود نشانده و کاری انجام دهید که وضعیت کنونی را تغییر دهد. به‌سادگی خود را در آغوش بگیرید و یا دست‌های خود را سه بار به هم کوفته و در هوا رها کنید و بگویید «از پس آن بر می‌آیم!». با خود بیندیشید که اگر اعتماد به نفس و تسلطی کامل بر وضع موجود داشتید، نحوه‌ی نشستن و برخاستن‌تان به چه شکلی بود؟

بر زمان حال تمرکز کنید

اکنون که در وضعیت بهتری قرار گرفته و دیگر منفی فکر نمی‌کنید، باید تمام تمرکز خود را بر روی لحظه‌ی حال قرار دهید. این سؤال را از خود بپرسید: مهم‌ترین چیزی که اکنون تحت کنترل دارم و در حال حاضر می‌توانم بر روی آن اقدام کنم چیست؟ این سؤال را تا زمانی که قدم بعدی به‌طور دقیق مشخص شود، از خود بپرسید.

دست به کار شوید

اکنون که می‌دانیم مهم‌ترین مسئله چه بوده و باید چه کاری برای آن انجام دهیم، بهتر است شروع کنیم! اولین گام را برداشته و بر اتمام آن تمرکز کنید. در حال حاضر، غیر از هر چیزی که به‌نوعی مربوط به گام اول و چگونگی انجام آن است، نگران چیز دیگری نباشید. به‌محض تکمیل گام نخست، گام مهم بعدی را تعیین کرده و به آن بپردازید.

هر چه را که قادر به کنترل آن نیستید، رها کنید

قماربازان با تجربه، از اهمیت دقت در کار و رها کردن افکار در بازی به‌ خوبی آگاه هستد. نظریه قمارباز می‌گوید هنگامی که شرط گذاشته شد، دیگر راه فراری وجود نخواهد داشت، پس با آرامش نشسته و از روند بازی لذت ببرید. نگرانی برای مرحله‌ی است که می‌خواهید بیشترین احتمال موجود را تخمین زده و مناسب‌ترین گزینه که بتوان روی آن اقدام کرد را بیابید. من در دوره‌ی دانشگاه به کررات از این نکته استفاده کرده‌ام. پس از امتحان، هرگونه نگرانی و استرس برای آن بی‌فایده است. دیگر کاری نیست که بشود انجام داد. این تفکر دقیقاً زمانی که دچار احساس پریشانی می‌شویم نیز پاسخ‌گو است. اگر فکر می‌کنید می‌توان کاری برای وضعیت موجود انجام داد، دست به کار شوید، تمرکز کرده و اقدام کنید؛ اما اگر تمام اقدامات ممکن را انجام داده‌اید و اکنون فقط منتظر نتیجه‌ی آن هستید یا اگر چیزی که تحت کنترل ندارید، سبب نگرانی‌تان شده، درک کنید که این نگرانی بی‌معنی بوده و به‌جای آن می‌توان آرام مانده و از لحظه‌ی خود لذت ببرید.

با احساس گناه خداحافظی کنید

در نهایت، خود را با دیگران مقایسه نکنید. اگر برای رسیدن به نقطه‌ای که در ذهن داریم، خود را تحت فشار و سختی قرار داده و همیشه از فکر نرسیدن به آن ناراحت باشیم، در حق خود بی‌انصافی کرده‌ایم. این مسئله ابداً به این معنا نیست که نباید برای پیشرفت خود تلاش کنیم، فقط به خاطر داشته باشید که اشتیاق به انجام کاری نباید صرف این اجبار ذهنی باشد که می‌بایست حتماً به هر نحوی آن کار را انجام دهیم. هیچ‌کس به‌اندازه‌ی خود فرد از خواسته‌های مهم او و مسیر موفقیت شخص او آگاه نیست، بنابراین تمرکز خود را بر روی اولویت‌های اصلی قرار دهید، نه اولویت‌های شخص دیگر.

همه‌ی افراد گاهی احساس پریشانی را تجربه می‌کنند. نکته مهم دانستن این مسئله است که این احساس کاملاً طبیعی است و با اقدامی متمرکز و فکر شده به‌سادگی می‌توان به آن رسیدگی کرد.

منبع:چطورپدیا