دانستنی های پزشکی و سلامت
دانستنی های پزشکی و سلامت

دانستنی های پزشکی و سلامت

ویتامین ب ۶: ویتامین محبوب سلامت مغز

ویتامین ب ۶: ویتامین محبوب سلامت مغز

ویتامین ب۶ (پیریدوکسین) یکی از مواد اساسی مورد نیاز برای تقویت مغز و حفظ سلامت اعصاب و سیستم ایمنی محسوب می‌شود.

مهم‌ترین منابع غذایی حاوی ویتامین ب ۶ عبارت‌اند از سیب‌زمینی، نخود، ماهی و موز. امکان تأمین این ویتامین به عنوان یک مکمل غذایی به شکل کپسول، قرص یا محلول نیز وجود دارد.

افراد دارای مشکلات کلیوی یا اختلالات روده‌ی کوچک بیش از بقیه در خطر کمبود ویتامین ب۶ قرار دارند. برخی بیماری‌های ژنتیکی بخصوص و داروهای صرع نیز زمینه‌ساز کمبود ویتامین ب۶ هستند. کمبود گلبول‌های قرمز خون برای انتقال اکسیژن (کم‌خونی)، سرگیجه، افسردگی و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن از دیگر مشکلات ناشی از کمبود ویتامین ب۶ هستند.

کمبود ویتامین ب۶ غالباً با کمبود سایر ویتامین‌های گروه ب از جمله ویتامین ب۹ (فولات) و ویتامین ب۱۲ همراه خواهد شد.

مقدار ویتامین ب۶ مورد نیاز برای افراد بزرگ‌سال چیزی در حدود ۱٫۳ میلی‌گرم در روز است.

ویتامین ب 6

دستاوردهای تحقیقاتی

تحقیقات در مورد استفاده از ویتامین ب۶ نتایج زیر را نشان می‌دهد:

  • بیماری‌های قلبی – عروقی و سکته: ویتامین‌های ب۶، ب۹ و ب۱۲ مجموعاً بالا رفتن هوموسیستین خون از سطح مجاز را تحت کنترل خود قرار می‌دهند. بالاتر رفتن این ماده از سطح مجاز خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر، تحقیقات مختلف این موضوع را اثبات ننموده اند که مصرف این مکمل‌ها خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی را کاهش خواهد داد.
  • بیماری صبحگاهی (خستگی صبحگاهی): وجود مقدار کافی از ویتامین ب۶ در بدن از شکل‌گیری بیماری صبحگاهی در زنان باردار جلوگیری می‌کند. مصرف این مکمل‌ها یکی از درمان‌های رایج برای بیماری صبحگاهی هستند.
  • سندروم پیش‌ از قاعدگی (PMS): شواهدی وجود داشته مبنی بر اینکه ویتامین ب۶ علائم سندورم پیش‌قاعدگی را کاهش می‌دهد. البته این مطالعات فاقد کیفیت لازم هستند.
  • کم‌خونی سیدروبلاستیک: ویتامین ب۶ برای رفع این کم‌خونی‌های ژنتیکی مؤثر هستند.

ویتامین ب6

نکات تکمیلی

ویتامین ب۶ در حالت کُلی بی‌خطر است.

رژیم سالم و متنوع، ویتامین ب۶ مورد نیاز اکثر افراد را تأمین می‌کند. استفاده از مکمل ویتامین ب۶ برای افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی، گوارشی/جذبی و سایر بیماری‌های خاص ضروری است.

مکمل‌های ویتامین ب۶ برای پیشگیری از واکنش‌های نامطلوب با آنتی‌بیوتیک‌های سیکلوسرین و درمان کم‌خونی‌های ژنتیکی مؤثر هستند. مصرف مقدار بالایی از ویتامین ب۶ ضرر نخواهد داشت.

عوارض مصرف میزان بالایی از ویتامین ب۶:

  • عدم کنترل عضلانی یا هماهنگی در حرکت‌های اختیاری
  • زخم‌های پوستی دردناک
  • ناراحتی در ناحیه‌ی شکم مانند درد شکم و تهوع
  • حساسیت به نور خورشید
  • بی‌حسی
  • کاهش توانایی تشخیص درد یا دماهای بسیار گرم/ سرد

قرص ویتامین ب 6

تداخلات دارویی

در صورتی که داروهای زیر را مصرف می‌کنید بهتر است قبل از مصرف ویتامین ب۶ با پزشک خود مشورت کنید. برخی تداخلات دارویی عبارت‌اند از:

  • آلترتامین (هگزالن): مصرف هم‌زمان ویتامین ب۶ و هگزالن (داروی مخصوص شیمی‌درمانی) اثر آن را کاهش می‌دهد. به‌ویژه زمانی که با داروی سیپلاتین نیز ترکیب شود.
  • باربیتورات‌ها: مصرف هم‌زمان ویتامین ب۶ و داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم عصبی مرکزی، شدت و مدت زمان اثرگذاری دارو را کاهش خواهد داد.
  • داروهای ضد سکته‌ی مغزی: مصرف هم‌زمان ویتامین ب۶ با فسفنیوتین یا فنیتویین مدت زمان و شدت تأثیر دارو را کاهش خواهد داد.
  • لوودوپا: از مصرف هم‌زمان ویتامین ب۶ و این داروی ضد پارکینسون اجتناب کنید. مصرف هم‌زمان با کاهش اثرگذاری همراه خواهد شد.

 

منبع: چطورپدیا

علائم و علل تومور مغزی گلیوما

علائم و علل تومور مغزی گلیوما

سه نوع از سلول‌های گلیال هستند که می‌توانند تومور تولید کنند. گلیوماها با توجه به نوع سلول گلیال درگیر در تومور و نیز ویژگی‌های ژنتیکی تومور طبقه‌بندی می‌شوند؛ که بر اساس آن می‌توان پیش‌بینی کرد که تومور در طول زمان چگونه رفتار می‌کند و چه روش‌های درمانی برای آن تجویز شود.

انواع تومورهای گلیوما

انواع گلیوما عبارت‌اند از:

  • آستروسیتوما: شامل آستروسیتوما، آناپلاستیک آستروسیتوما و گلیوبلاستوما است.
  • اپندیموما: شامل آناپلاستیک اپندیموما، میوکسی پاپیلاری اپندیموما و سوبپندیموما است.
  • اولیگودندروگلیوما: شامل اولیگواندروگلیوما، آناپلاستیک اولیگودندروگلیوما و آناپلاستیک اولیگوآستروسیتوما است.

گلیوما می‌تواند بر عملکرد مغز شما تأثیر مخرب بگذارد و با توجه به موقعیت و میزان رشد آن تهدیدکننده حیات باشد.

گلیوماها یکی از رایج‌ترین انواع تومورهای مغزی محسوب می‌شوند.

پزشک با توجه به نوع گلیوما روش درمانی را تجویز می‌کند. رایج‌ترین گزینه‌های درمانی گلیوما عبارت‌ از جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، درمان هدفمند و درمان مبتنی بر آزمایشات بیمارستانی هستند.

تومور مغزی گلیوما

علائم

علائم گلیوما با توجه به نوع و اندازه‌ی تومور، محل قرار گرفتن و بزرگی آن متفاوت هستند.

علائم و نشانه‌های گلیوما عبارت‌اند از:

  • سردرد
  • حالت تهوع
  • حس سردرگمی و کاهش توانایی مغزی
  • از دست دادن حافظه
  • تغییر شخصیت و پرخاشگری
  • بی‌اختیاری ادراری
  • مشکلات بینایی مانند تاری دید، دید دوگانه و از دست دادن دید محیطی
  • مشکلات تکلم
  • حمله‌ی عصبی، به ویژه در افرادی که سابقه‌ی حمله‌ی عصبی ندارند

تومور مغزی گلیوما

زمان مراجعه به دکتر

در صورت مشاهده‌ی هر یک از این علائم به پزشک متخصص مراجعه کنید.

علت بروز گلیوما

همانند اکثر تومورهای مغزی، علت ایجاد گلیوما نامعلوم است؛ اما برخی عوامل خطر ابتلا به گلیوما را افزایش می‌دهند. این عوامل عبارت‌اند از:

  • سن: با افزایش سن احتمال ابتلا به تومور مغزی افزایش می‌یابد. گلیوما عمدتاً در افراد بزرگ‌سال بین ۴۵ تا ۶۵ سال شایع است. با این حال، تومور مغزی می‌تواند در هر سنی رخ دهد. انواع خاصی از گلیوما مانند اپندیوموما و پیلوسیتیک آستروسیتوما در کودکان و نوجوانان شایع‌تر هستند.
  • قرار گرفتن در معرض اشعه: افرادی که در معرض تابش نوعی اشعه به نام اشعه یونیزه قرارگرفته باشند، احتمال ابتلا به گلیوما در آن‌ها افزایش می‌یابد. نمونه‌هایی از اشعه یونیزه عبارت‌اند از پرتودرمانی که فرد بیمار به منظور درمان سرطان در معرض اشعه رادیواکتیو و بمب‌های اتمی قرار می‌گیرد.

اثر منفی میدان‌های الکترومغناطیسی یا امواج ماکروویو بر سلامت انسان هنوز به اثبات نرسیده است. در رابطه با اثر مخرب تلفن همراه نیز نتیجه‌گیری قطعی حاصل نشده است.

برخی مطالعات تأثیر استفاده از تلفن همراه روی ایجاد نوعی تومور مغزی به نام «نرومای صوتی» را اثبات کرده‌اند. از طرف دیگر، بسیاری از مطالعات نیز هیچ گونه رابطه‌ی معناداری را کشف نکرده‌اند. با توجه به نوپا بودن فناوری تلفن همراه، انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری است. در صورتی که در این زمینه نگرانی دارید بهتر است میزان استفاده‌ی خود از تلفن همراه را محدود کنید. قرار دادن گوشی روی حالت بلندگو یا استفاده از هندزفری به دور نگه داشتن گوشی از سر کمک خواهد کرد.

  • سابقه‌ی خانوادگی: با اینکه گلیوما به ندرت در گروه بیماری‌های ارثی دسته‌بندی می‌شود، اما وجود سابقه‌ی گلیوما در سایر افراد خانواده خطر ابتلا به این بیماری را به دو برابر افزایش خواهد داد. برخی از ژن‌ها با ایجاد گلیوما ارتباط ضعیفی دارند؛ اما برای نتیجه‌گیری‌های دقیق‌تر بین تغییرات ژنتیکی و تومور مغزی نیاز به مطالعات بیشتری می‌باشد.

 

منبع: چطورپدیا

هر آنچه باید درباره تومور مغزی بدانید

هر آنچه باید درباره تومور مغزی بدانید

تومورهای مغزی به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. برخی تومورها خوش‌خیم و برخی دیگر بدخیم هستند. یک دسته از تومورهای مغزی از ابتدا در مغز تشکیل می‌شوند (تومورهای اولیه). دسته‌ای دیگر به شکل سرطانی عمل می‌کنند. این تومورها از سایر نقاط بدن به مغز گسترش می‌یابند (تومورهای ثانویه).

سرعت رشد تومور مغزی از بسیار آهسته تا بسیار سریع در نوسان است. سرعت رشد تومور و همچنین محل قرار گرفتن آن در مغز تعیین‌کننده‌ی آن است که چگونه عملکرد سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

روش‌های درمان تومور مغزی به نوع، اندازه و محل قرارگیری آن وابسته هستند.

علایم تومور مغزی

علائم

علائم و نشانه‌های تومور مغزی بسیار متفاوت است و به اندازه، محل و سرعت رشد تومور بستگی دارد.

مهم‌ترین نشانه‌های تومور مغزی عبارت‌اند از:

  • سردردهای جدید یا تغییر در الگوی سردردها
  • سردردهایی که به تدریج بر تعداد و شدت آن‌ها افزوده می‌شود
  • حالت تهوع بی‌دلیل
  • مشکلات بینایی، تار شدن دید، دوگانگی دید و عدم مشاهده‌ی اطراف
  • بی‌حسی و بی‌حرکتی تدریجی یک دست یا پا
  • عدم حفظ تعادل
  • مشکلات تکلم
  • سردرگمی نسبت به تمامی مسائل
  • تغییرات شخصیتی یا رفتاری
  • حملات عصبی خصوصاً در افرادی که فاقد سابقه‌ی این حملات می‌باشند
  • مشکلات شنوایی

زمان مراجعه به دکتر

هنگامی که هر یک از نشانه‌های فوق را مشاهده کردید و از استمرار یافتن آن‌ها احساس نگرانی می‌کنید، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید.

تومور مغزی

علل ایجاد

تومورهای مغزی اولیه در داخل خود مغز یا بافت‌های اطراف آن ایجاد می‌شوند. منظور از بافت‌های اطراف مغز غشاهای پوشش‌دهنده (مننژ)، اعصاب جمجمه‌ای، غدد هیپوفیز و غده کاجی است.

هنگامی که سلول‌های عادی مغز دچار خطاهای (جهش‌های) DNA شوند، تومورهای اولیه تشکیل می‌شوند. این جهش‌ها باعث رشد بیش از حد سلول‌های معیوب شده و سلول‌های سالم رفته‌رفته از بین می‌روند. در نتیجه تومور مغزی به تدریج گسترش می‌یابد.

افراد بزرگ‌سال بیشتر در معرض ابتلا به تومورهای ثانویه قرار دارند. در تومورهای ثانویه بیماری از بخش‌های دیگر به مغز منتقل می‌شود.

تومورهای اولیه‌ی مغز به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. هر تومور نام خود را از سلول‌های درگیر در بیماری می‌گیرند. مثال‌هایی از این دست عبارت‌اند از:

  • گلیوما: این تومورها در مغز یا نخاع ایجاد شده و شامل آستروسیتوما، اپندیموما، گلیوبلاستوماس، اولیگوآستروسیتوماس و اولیگودندروگلیوما می‌شوند.
  • مننژیوما: مننژیوما نوعی تومور است که در غشای اطراف مغز و نخاع ایجاد می‌شود. اکثر مننژیوماها از نوع خوش‌خیم هستند.
  • نورومای صوتی: این تومورهای خوش‌خیم روی نرون‌های عصبی در حد فاصل بین مغز و گوش میانی ایجاد می‌شوند.
  • آدنومای هیپوفیز: این تومورها اکثراً در غده‌ی هیپوفیز مغز ایجاد شده و تومورهای خوش‌خیم تلقی می‌شوند. بی‌نظمی در ترشح هورمون‌های هیپوفیز آسیب مستقیم آدنومای هیپوفیز محسوب می‌شود.
  • مدولوبلاستوماس: رایج‌ترین نوع از تومورهای مغزی بوده که در کودکان ایجاد می‌شود. مدولوبلاستوماس در گوشه‌ی پایینی مغز ایجاد می‌شود. بیماری در ادامه‌ی شیوع به طناب نخاعی گسترش می‌یابد.
  • تومورهای سلول ژرم: این تومورها در دوران کودکی در بیضه یا تخمدان ایجاد می‌شوند. عدم تشخیص به موقع تومورها به گسترش آن‌ها به سایر نقاط بدن، از جمله مغز می‌انجامد.
  • کرانیوفارنژیوما: این تومورهای خوش‌خیم در غده‌ی هیپوفیز ایجاد می‌شوند. این غده با ترشح هورمون‌های مورد نیاز بسیاری از کارکردهای بدنی را کنترل می‌نماید. در صورتی که کرانیوفارنژیوما بیش از حد بزرگ شود روی غده‌ی هیپوفیز و بافت‌های جانبی اثر منفی بجا می‌گذارد.

سرطان تومور

سرطانی که از سایر نقاط بدن شروع می‌شود و به مغز سرایت می‌کند

تومورهای مغزی ثانویه نتیجه‌ی سرطانی هستند که در سایر نقاط بدن شروع می‌شود و در مراحل نهایی بیماری به مغز سرایت می‌کند.

تومورهای ثانویه معمولاً در افرادی ایجاد می‌شود که دارای سابقه‌ی سرطان هستند. در موارد نادر تومور مغزی ثانویه اولین نشانه‌ی بروز سرطان در بدن شما تلقی می‌شود.

در بزرگ‌سالان، تومورهای مغزی ثانویه بسیار رایج‌تر از تومورهای مغزی اولیه هستند. هر نوع سرطانی می‌تواند به مغز سرایت کند، اما رایج‌ترین سرطان‌های گسترش یافته به مغز عبارت‌اند از:

  • سرطان پستان (سینه)
  • سرطان روده‌ی بزرگ
  • سرطان کلیه
  • سرطان ریه
  • سرطان پوست

عوامل خطر ابتلا به تومور

در اکثر افراد مبتلا به تومورهای مغزی اولیه علت ایجاد تومور مشخص نیست؛ اما پزشکان عواملی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به تومور مغزی شوند.

مهم‌ترین عوامل خطر ابتلا به تومور عبارت‌اند از:

  • قرارگرفتن در معرض تابش اشعه: افرادی که در معرض تابش نوعی اشعه به نام اشعه یونیزه قرارگرفته باشند، احتمال ابتلا به گلیوما در آن‌ها افزایش می‌یابد. نمونه‌هایی از اشعه یونیزه عبارت‌اند از پرتودرمانی که فرد بیمار به منظور درمان سرطان در معرض اشعه رادیواکتیو و بمب‌های اتمی قرار می‌گیرد.
  • سابقه‌ی خانوادگی: درصد کمی از افراد به دلیل سابقه‌ی خانوادگی یا مشکلات ژنتیکی در معرض خطر ابتلا به تومور مغزی قرار می‌گیرند.

 

منبع: چطورپدیا

تشخیص و درمان بیماری قلبی

تشخیص و درمان بیماری قلبی

تشخیص بیماری

پزشک پس از بررسی علائم و تشخیص نوع بیماری، پزشک آزمایشات مخصوص آن را برای هر فرد تعیین می‌کند. بهتر است که بدون نگرانی نسبت به نوع بیماری خود، به پزشک مراجعه کنید تا معاینات فیزیکی لازم بر روی شما انجام شود. همچنین صحبت و مشاوره با پزشک در مورد سوابق پزشکی شخصی و خانوادگی قبل از انجام هرگونه آزمایش، لازم و ضروری است. به‌غیر از آزمایش‌های خون و اشعه X قفسه سینه، از آزمایش‌های زیر نیز برای تشخیص نوع بیماری قلبی استفاده می‌شود:

نوار قلب نوار قلب (ECG): نوار قلب، سیگنال‌های الکتریکی حاصل را ثبت می‌کند. پزشک با کمک این سیگنال‌ها می‌تواند ریتم و ساختار قلب هر شخص را تشخیص دهد. ممکن است نوار قلب شخص در زمان استراحت و ورزش متفاوت باشد.

الکتروکاردیوگرام دینامیک: یک دستگاه قابل حمل است که فرد آن را می‌پوشد تا نوار قلب او به‌طور پیوسته ثبت شود. معمولاً این دستگاه باید به مدت ۲۴ تا ۷۲ ساعت در تن بیمار بماند. از این دستگاه برای تشخیص بی‌نظمی‌های ریتم قلبی استفاده می‌شود که نوار قلب نمی‌تواند آن‌ها را تشخیص دهد.

اکوکاردیوگرام: آزمایشی برای عکس‌برداری و سونوگرافی از قفسه سینه است و تصاویر دقیقی از آن قسمت، در اختیار پزشک قرار می‌دهد.

آزمایش استرس و اضطراب: این آزمایش برای افزایش ضربان قلب است که به‌وسیله مصرف قرص یا ورزش انجام می‌شود تا عملکرد و پاسخ قلب، هنگام انجام آزمایشات و تصویربرداری بررسی شود.

کاتتریزاسیون قلب: در این آزمایش یک لوله کوتاه، وارد رگ یا سرخرگ پا (کشاله ران یا بازو) می‌شود و بعد از آن پزشک یک لوله انعطاف‌پذیر و طولانی را وارد لوله کوتاه می‌کند. در ادامه، با استفاده از تصاویر اشعه x که در مانیتور نشان داده می‌شود، این لوله را تا زمانی که به قلب برسد، در داخل رگ حرکت می‌دهد. در این آزمایش، فشار داخل دریچه‌ی قلب قابل اندازه‌گیری است. همچنین می‌توان تصویربرداری رنگی انجام داد که با استفاده از تصویربرداری رنگی، تصاویر اشعه x به‌صورت شفاف و رنگی می‌شوند و پزشک با استفاده از آن‌ها می‌تواند جریان خون در رگ‌ها و دریچه‌های قلب را به‌طور واضح مشاهده کند و به بررسی مشکلات قلب بپردازد.

سی‌تی‌اسکن قلب: این آزمایش بیشتر برای بررسی مشکلات قلب استفاده می‌شود. سی‌تی‌اسکن دستگاهی است که شامل یک تخت متحرک است و با دراز کشیدن بر روی آن به سمت داخل حرکت می‌کند و اشعه‌ی x که داخل دستگاه قرار دارد بعد از چرخش در اطراف بدن، از قفسه سینه و قلب عکس‌برداری می‌کند.

ام آر آی قلب (MRI): دستگاه این آزمایش نیز همانند سی‌تی‌اسکن است و از یک تخت بلند تشکیل شده است. بعد از رفتن در داخل دستگاه، عمل عکس‌برداری انجام می‌شود. در داخل دستگاه «ام آر آی» (MRI) نوعی میدان مغناطیسی وجود دارد که با استفاده از امواج مغناطیسی کل بدن را آهنربایی می‌کند و نتایجی را به شکل عکس در اختیار پزشک قرار می‌دهد.

درمان

روش‌های درمان انواع بیماری‌های قلبی متفاوت است. به‌طور مثال، برای افرادی که عفونت قلبی دارند، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. به‌طور کلی، درمان بیماری‌های قلبی معمولاً شامل موارد زیر است:

  • تغییر سبک زندگیاین تغییر شامل داشتن رژیم غذایی کم‌چرب و کم‌سدیم، حداقل ۳۰ دقیقه ورزش در بیشتر روزهای هفته، ترک سیگار و کم کردن مقدار مصرف الکل است.
  • استفاده از قرص و دارو: اگر تغییر سبک زندگی کارساز نبود، پزشک بر اساس نوع بیماری قلبی برای کنترل آن داروهایی را تجویز می‌کند.
  • عمل و جراحی: اگر استفاده از دارو موجب درمان بیماری نشود، پزشک انجام عمل جراحی را به بیمار توصیه می‌کند. نوع جراحی به نوع بیماری قلبی شخص و مشکلات قلبی او بستگی دارد.

درمان‌های خانگی مرتبط با شیوه‌ی زندگی

ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی، ممکن است باعث پیشگیری و یا درمان کامل بیماری قلبی شود. تغییرات زیر می‌تواند به کسی که قصد درمان بیماری خود را دارد، کمک کند:

ترک سیگار: سیگار یکی از مهم‌ترین عوامل خطر بیماری قلبی، به‌ویژه آترواسکلروز است. ترک سیگار بهترین راه برای کاهش خطر بیماری قلبی و عوارض آن است.

کنترل فشار خون: اندازه‌گیری فشار خون باید حداقل هر دو سال یک‌بار انجام شود. اگر فردی دچار بیماری قلبی یا فشار خون بالا باشد، باید فشار خون او دفعات بیشتری مورد آزمایش قرار گیرد. واحد اندازه‌گیری فشار خون میلی‌متر جیوه است. در این صورت حد نرمال آن بین ۸۰ و ۱۲۰ میلی‌متر جیوه است.

کنترل و بررسی کلسترول: اگر در سن ۲۰ سالگی هستید با پزشک خود در مورد آزمایش کلسترول مشورت کنید و بعد از آن هر ۵ سال یک‌بار تست کلسترول انجام دهید. اگر در خانواده، سابقه‌ی کلسترول بالا دارید بهتر است که آزمایش کلسترول را زودتر انجام دهید. اگر نتیجه آزمایش نشان داد که کلسترول شما نرمال نیست پزشک آزمایش‌های دیگری برای شما تعیین می‌کند. بیشتر مردم، باید «کلسترول بد خون» (LDL) زیر ۱۳۰ میلی‌گرم بر دسی لیتر یا همان ۳٫۴ میلی‌مول بر لیتر داشته باشند. برای افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی قرار دارند مقدار LDL باید زیر ۱۰۰ میلی‌گرم بر دسی لیتر باشد. اگر شخصی سابقه بیماری قلبی یا دیابت دارد مقدار LDL او باید زیر ۷۰ میلی‌گرم بر دسی لیتر باشد.

کنترل دیابت: در صورت ابتلا به بیماری دیابت، کنترل قند خون باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی می‌شود.

تحرک زیاد: انجام ورزش باعث کنترل عوامل مؤثر در ابتلا به بیماری قلبی مانند وزن، کلسترول، دیابت و فشار خون می‌شود. اگر مشکل یا نقصی در قلب خود دارید، بهتر است قبل از انجام هرگونه ورزش با پزشک خود در این مورد صحبت کنید. بهتر است با تأیید دکتر، در بیشتر روزهای هفته بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ورزش کنید.

رژیم غذایی سالم: استفاده از رژیم غذایی سالم که شامل سبزیجات، میوه‌ها و حبوبات است، باعث کنترل وزن، کلسترول و فشار خون می‌شود.

حفظ وزن سالم: داشتن اضافه وزن باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی می‌شود. داشتن BMI کمتر از ۲۵ و دور کمر ۸۹ سانتی‌متر یا کمتر، راه درستی برای پیشگیری و درمان بیماری قلبی است.

کنترل استرس: استرس باید با استفاده از برخی تکنیک‌ها مانند تنفس عمیق و آرام‌ کردن عضله کنترل شود.

مبارزه با افسردگی: افسردگی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. اگر در زندگی خود احساس ناامیدی دارید، هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

رعایت بهداشت: دوری از افراد مبتلا به بیماری‌های عفونی مانند سرماخوردگی، واکسینه شدن مداوم در برابر آنفولانزا، شستن منظم دست‌ها و مسواک زدن به‌طور مرتب می‌تواند به بهبود سلامتی کمک کند. تحت نظر پزشک بودن، باعث می‌شود که بیماری سریع تشخیص داده شود و درست به‌موقع نسبت به درمان آن اقدام شود.

راه‌های مقابله با بیماری‌های قلبی

مبتلا شدن شما یا یکی از عزیزان‌تان به بیماری‌های قلبی، ممکن است باعث افسردگی و ناامیدی شما شود. خوشبختانه راه‌هایی برای بهبود زندگی و مقابله با این بیماری وجود دارد، مانند:

توان‌بخشی قلب: برای افرادی که به خاطر بیماری قلبی عروقی، عمل جراحی شده یا دچار حمله قلبی شده‌اند، از توان‌بخشی قلب برای درمان و بهبود سریع بیماری استفاده می‌کنند. توان‌بخشی قلب شامل توصیه‌های ورزشی مناسب، مشاوره تغذیه و آموزش روش درست زندگی است.

استفاده از کمک و یاری گروه‌های حمایتی: درد دل و صحبت با خانواده و دوستان در مورد بیماری ضروری است ولی اگر در این مورد نیاز به کمک بیشتری داشته باشید، بهتر است با پزشک در مورد پیوستن به یک گروه حمایتی، مشورت کنید. همدردی با افرادی که بیماری مشابه با شما دارند باعث قوت قلب شما می‌شود.

انجام معاینات پزشکی مکرر: اگر بیماری، دائم در حال تغییر وضعیت باشد، بهتر است آزمایشات و معاینات به‌طور منظم و مکرر انجام شوند تا بیماری تحت کنترل بماند.

شرایط لازم برای ملاقات با پزشک

برخی از بیماری‌های قلبی مانند نقص قلبی بدون مراجعه به پزشک تشخیص داده می‌شوند و همچنین ممکن است شخص مبتلا به این بیماری تا قبل از اینکه دچار حمله قلبی نشده است، در جریان بیماری خود نباشد. در صورت مشاهده هرگونه علائم بیماری قلبی یا داشتن سابقه خانوادگی حتماً برای انجام بررسی‌های لازم به یک متخصص قلب مراجعه کنید. در اینجا برخی از اطلاعاتی که برای کمک به ملاقات با پزشک لازم است، بررسی شده است:

شما هر کدام را که می‌توانید، انجام دهید.

۱- در مورد شرایط و محدودیت‌های لازم برای ملاقات با پزشک آگاهی به دست آورید. هنگامی‌که از پزشک وقت می‌گیرید در مورد شرایط لازم قبل از ملاقات سؤال کنید. مثلاً قبل از انجام آزمایش کلسترول، نباید هیچ غذایی خورده شود.

۲- یک دفترچه تهیه کنید، موارد زیر را در آن بنویسید و همراه خود به قرار ملاقات ببرید.

  • علائم و نشانه‌هایی که در خود می‌بینید حتی اگر به بیماری قلبی مربوط نباشد.
  • سوابق خانوادگی
  • فشارخون، کلسترول و دیابت
  • فهرستی از مکمل‌ها، داروها و ویتامین‌هایی که مصرف می‌کنید.

۳- با شخصی که زیاد همراه شما است، در مورد یادآوری ثبت این اطلاعات، صحبت کنید.

۴- خود را برای صحبت کردن در مورد رژیم غذایی، سیگار و ورزش با پزشک آماده کنید. اگر تا به حال ورزش نکرده‌اید، در مورد چگونگی شروع آن با پزشک مشورت کنید.

۵- هر سؤالی را که در ذهن دارید از پزشک بپرسید.

برخی سؤالات اساسی در مورد بیماری‌های قلبی وجود دارد که شما باید از پزشک بپرسید:

  • علائم یا شرایط بیماری من چیست؟
  • علت‌های احتمالی علائمی که من مشاهده می‌کنم چه می‌تواند باشد؟
  • به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
  • بهترین روش درمان چیست؟
  • چه غذاهایی باید بخورم و از خوردن چه غذاهایی باید پرهیز کنم؟
  • در چه حد باید فعالیت بدنی داشته باشم؟
  • برای این بیماری چه آزمایش‌هایی باید انجام دهم؟ به‌طور مثال نیازی به آزمایش کلسترول است یا نه؟
  • روش‌های جایگزین برای این روش‌های پیشنهادی برای درمان دارید؟
  • چگونه می‌توانم سلامتی سایر اعضای بدنم را مدیریت کنم؟
  • آیا بعد از این، محدودیت‌هایی در زندگی من به وجود می‌آید؟
  • حتماً باید به یک متخصص مراجعه کنم؟
  • آیا به‌جای داروهایی که تجویز کرده‌اید، می‌توانم از داروهای دیگری استفاده کنم؟
  • آیا بروشور آموزشی دارید که من برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر، آن را مطالعه کنم؟ مراجعه به چه سایتی را به من توصیه می‌کنید؟

 

اگر به غیر از این سؤالات، سؤال دیگری نیز داشتید حتماً از پزشک بپرسید.

پزشک چه سؤالاتی از شما خواهد داشت؟

پزشک شما احتمالاً برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر سؤالات زیر را می‌پرسد:

  • بروز علائم از چه زمانی شروع شد؟
  • آیا به‌صورت مداوم این نشانه‌ها را مشاهده می‌کنید؟
  • شدت این علائمی که مشاهده می‌کنید، چقدر است؟
  • با انجام چه کارهایی علائم یا درد شما کاهش می‌یابد؟
  • چه چیزی باعث می‌شود این علائم و دردها شدت پیدا کنند؟
  • آیا در خانواده شما سابقه‌ی بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی، کلسترول، فشار خون، دیابت و… وجود دارد؟

اکنون شما چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

هرگز برای تغییر شیوه زندگی، مانند ترک سیگار، خوردن غذاهای سالم و فعالیت بیشتر فیزیکی، زود نیست. این‌ها راه‌های اصلی دفاع در برابر بیماری‌های قلبی و عوارض آن هستند.

 

منبع: چطورپدیا

مصرف آجیل برای تضمین سلامت قلب

مصرف آجیل برای تضمین سلامت قلب

خوردن مغزها به‌عنوان بخشی از رژیم غذایی برای حفظ سلامت قلب شما مفید بوده و حاوی اسیدهای چرب غیراشباع و سایر مواد مغذی مفید هستند. مزیت این مواد غذایی (البته صرف‌نظر از گرانی) نگهداری آسان و طولانی‌مدت و در دسترس بودن آن‌ها است.

مشکل اساسی مغزها بالا بودن میزان کالری آن‌ها است؛ بنابراین لازم است میزان مصرف آن‌ها را تا حد امکان کنترل کنید. مصرف مغزها بجای تنقلات غیرسالم به ‌سلامت قلب شما کمک خواهد نمود.

یکی از مهم‌ترین مزیت‌های مغزها کاهش سطح «کلسترول غیرمفید» خون (LDL) است. کلسترول LDL یکی از اصلی‌ترین عوامل گرفتگی عروق قلبی محسوب می‌شود. خوردن مغزها احتمال گرفتگی عروق خونی را به‌طور حتم کاهش خواهد داد. خوردن مغزها خطر ابتلا به لخته‌های خونی و حملات قلبی را کاهش می‌دهد. همچنین این مواد کیفیت رگ‌های خونی را ارتقا می‌دهند.

ترکیبات مفید مغزها شامل چه موادی هستند؟

  • چربی‌های غیراشباع: چربی‌های مناسب موجود در مغزها، چه از نوع اشباع شده‌ی تک‌مولکولی و چه از نوع اشباع شده‌ی چند مولکولی باعث کاهش کلسترول غیرمفید خون می‌شوند. علت ایجاد چنین اثری هنوز ناشناخته است.
  • اسیدهای چرب امگا۳: اسیدهای چرب امگا۳ در بسیاری از انواع ماهیان وجود دارند اما مغزها نیز مملو از اسیدهای چرب امگا۳ هستند. امگا۳ یکی از انواع مطلوب اسیدهای چرب است که با پیشگیری از بی‌نظمی در ضربان قلب از حملات قلبی بعدی جلوگیری می‌کند.
  • فیبر: تمامی مغزها حاوی فیبر هستند که برای کاهش سطح کلسترول مفید هستند. از آنجا که فیبرها احساس سیری را در افراد ایجاد می‌کنند، بنابراین اشتهای آن‌ها به همان نسبت کاهش خواهد یافت. فیبر در پیشگیری از دیابت نوع۲ نیز مؤثر است.
  • ویتامین E: ویتامین E از ایجاد پلاک خونی جلوگیری می‌کند. تجمع پلاک‌های خونی باعث گرفتگی عروق می‌شود. افزایش پلاک‌های خونی باعث درد سینه، بیماری‌های قلبی عروقی و نهایتاً حملات قلبی می‌شود.
  • استرول طبیعی: برخی مغزها حاوی استرول طبیعی هستند. این ماده برای کاهش میزان کلسترول مفید است. استرول‌های گیاهی در بسیاری از موارد به مارگارین یا آب‌پرتقال اضافه شده تا کیفیت غذایی آن‌ها را افزایش دهند. با این وجود استرول‌ها به‌صورت طبیعی در برخی مغزها یافت می‌شوند.
  • ال آرژینین: ال آرژینین سلامت رگ‌ها را افزایش می‌دهد. این ماده کیفیت دیواره‌ی رگ‌ها را ارتقاء داده و با افزایش انعطاف‌پذیری از تشکیل لخته‌های خونی جلوگیری می‌کند. این ماده نیز در مغزها یافت می‌شود.

مصرف اجیل

مصرف چه مقدار از مغزها مناسب است؟

تقریباً تا ۸۰% مغزها چربی هستند. هر چند بخش عمده‌ای از این چربی از نوع چربی‌های سالم است، اما باز هم انرژی زیادی را به مصرف کننده انتقال می‌دهند. از همین رو، لازم است در مصرف این غذاها دقت نمایید. در حالت ایده‌آل مغزها به‌عنوان جایگزین گوشت، تخم‌مرغ و فرآورده‌های لبنی (منابع چربی اشباع شده) قابل استفاده هستند.

سعی کنید به‌جای مصرف چربی‌های اشباع شده از حجم کمی از مغزها یا یک یا دو قاشق غذاخوری روغن آن‌ها استفاده کنید. بر اساس توصیه‌ی سازمان قلب آمریکا بهتر است ۴ بار در هفته از مغزهای بدون نمک استفاده کنید. مغزهای خام یا بوداده شده به مراتب سالم‌تر از مغزهای سرخ شده در روغن است.

منظور از هر وعده، مصرف ۱٫۵ اونس آجیل یا ۲ قاشق غذاخوری کره‌ی این فرآورده‌های غذایی است. هدف از این عمل، تضمین سلامت قلب است؛ بنابراین باید به‌موازات مصرف مغزها، میزان مصرف چربی‌های اشباع موجود در گوشت و لبنیات را نیز کاهش دهید.

آیا نوع مغزهای مصرفی مهم است؟

نوع مغزهای مصرفی چندان مهم نیست. اکثر مغزها از درجه‌ی کیفیتی بسیار بالایی برخوردار هستند. با این وجود، برخی از آن‌ها بیش از بقیه برای سلامت قلب مفید هستند. برای مثال، گردو حاوی درصد بالایی از اسیدهای چرب امگا۳ است.

بادام درختی، ماکادمی، فندق، گردوی آمریکایی و سایر مغزها نیز از کیفیت غذایی بسیار بالایی برخوردار هستند. همچنین بادام‌زمینی که در عمل یک دانه‌ی مغزدار نبوده بلکه همچون لوبیا یکی از انواع غلات تلقی می‌شود، نیز به‌شدت برای قلب مفید است.

به یاد داشته باشید که فرآورده‌های غذایی که از ترکیب مغزها با شکلات، شکر و نمک تهیه می‌شوند به هیچ وجه تضمین کننده سلامت قلبی شما نیستند.

در اینجا اطلاعات تغذیه‌ای مرتبط با مغزها را ارائه می‌دهیم. این مقادیر برای یک اونس (۲۸٫۴ گرم) دانه‌ی مغز دار غیر نمکی معتبر هستند:

روغن مغزها چطور؟ آیا این روغن‌ها نیز سالم هستند؟

روغن مغزها نیز یکی از باکیفیت‌ترین منابع غذایی محسوب می‌شوند؛ اما فیبر موجود در مغزها در روغن آن‌ها یافت نمی‌شود. روغن گردو دارای بالاترین درصد امگا۳ است.

سعی کنید از روغن‌های طبیعی در تهیه‌ی سالاد یا پخت و پز خانگی استفاده کنید. در هنگام آشپزی به یاد داشته باشید که واکنش روغن مغزها نسبت به حرارت در مقایسه با واکنش روغن‌های گیاهی متفاوت هستند.

حرارت‌دهی بیش از حد به روغن مغزها باعث تلخ شدن آن‌ها می‌شود. سعی کنید در استفاده از این روغن‌ها افراط و تفریط به خرج ندهید چرا که غنی از کالری و چربی هستند.

 

منبع: چطورپدیا